Villa in grote tuin gelegen, volgens het kadaster in 1951 gebouwd door familie Depoortere, eigenaar te Kortrijk. De villa in landelijke stijl is ontworpen door de Kortrijkse architect Jacques Viérin (gesigneerd in de hekpijler aan de straat). De tuin is in 1952-1953 aangelegd naar een niet gedateerd en gesigneerd ontwerp dat afgeleid is van een schetsontwerp met de handtekening van de Britse tuinontwerper en landschapsarchitect Russell Page. Tuinhuis/badhuis naar ontwerp van Jacques en Christian Viérin.

De villa op verspringende, grosso modo L-vormige plattegrond is opgebouwd uit witgeschilderde bakstenen volumes van één à twee bouwlagen onder rode tichelen zadeldaken. Markerende elementen vormen verder onder meer het rechthoekige portaal in een natuurstenen omlijsting, de tuitgevels, het houtwerk (zware kozijnconstructies met vierkante roedeverdeling), de imposante geprononceerde schoorstenen en de dakkapellen.

De 'ontvangstzijde' (portaal, parking en garages) van de op de noordoostelijke hoek van het perceel ingeplante villa bevindt zich aan de noordzijde. De oprijlaan wordt aan de straatzijde gemarkeerd door lage muren en hekpijlers onder ezelsrug met houten hekken en is afgezoomd door hoogstamfruitbomen met gewitte stambasis. Rond het 'voorplein' met een in kasseien aangegeven dambordpatroon ontplooit zich de L-vorm van de villa: ten zuiden hoge hoofdvleugel met portaal gevat in risaliet met tuitgevel, ten noordoosten haaks aansluitende lagere garagevleugel, met elkaar verbonden via overdekte galerij met korfbooggewelf en zware houten pijlers.

Beschrijving van de plattegrond van de villa op basis van de plannen

Ten tijde van de bescherming kon de villa niet bezocht worden. De beschrijving van de plattegrond is gebaseerd op de plattegronden ingesloten in het bouwdossier van 1951.
De plattegronden in het dossier geven een klassieke villa-opbouw weer, zoals we die kennen vanaf het begin van de 20ste eeuw. Daarbij staat een grote hal met trap centraal, een ruimte die niet alleen dient voor circulatie maar ook als ontvangstruimte.
De grote woon- een eetkamers onderstrepen eveneens de bedoeling van de villa om niet enkel te wonen maar ook gasten te kunnen ontvangen. Tevens valt op dat de scheiding tussen ontvangst- en dienstruimtes strikt geregeld is, via aparte gangen, toegangsdeuren en een diensttrap. Het comfortabele wonen wordt geïllustreerd door slaapkamers met elk een eigen badkamer.
De plattegrond van de hoofdvleugel is opgebouwd rondom de grote, twee verdiepingen hoge vierkante hal, waarin de trap naar de verdieping zit. Het huis kom je binnen via een inkomportaal, dat meteen aansluit meteen aan op de rechte oprit, die vanaf de Wolvendreef naar het gekasseide voorplein leidt. Vanuit deze “entrée” kun je links naar de vestiaire en rechts naar de hal, het centrum van de woning.
Ten westen van de inkomhal zit aan de voorgevel een grote, rechthoekige woonkamer met open haard. Tegen deze open haard aan, een uitbouw die later iets werd uitgebreid en tot bar omgevormd. Ten oosten van de traphal vertrekt een gang naar het office, een diensttrap en de keuken. De keuken is ook te bereiken via een dienstingang in de oostelijke zijgevel, die ook toegang biedt tot de arcade naar de garagevleugel. Aan de achtergevel van de hoofdvleugel, die aan zuidzijde uitkijkt op de tuin, zijn de eetkamer en de ontbijtkamer ondergebracht. De eetkamer kreeg een
bow-window, een typische venstervorm die de eetkamers van villa’s en cottages kenmerkt en de bedoeling had het licht en de tuin in het interieur te trekken. De bow window werd evenwel niet gerealiseerd maar vervangen door een raam met drie geledingen.
De hoofdvleugel is volledig onderkelderd. Er zijn grote provisie- en wijnkelders voorzien, evenals een kelder voor kolen en hout. Aan de achterzijde is de beerput ondergebracht, onder de keuken bevindt zich de ruimte voor de verwarmingsinstallatie.
De verdieping bevat vier ruime slaapkamers met badkamer. Verder is er een linnenkamer en een “studio” voorzien op het plan. De grote, dubbele garage is via een open arcade verbonden met de hoofdvleugel. Achter deze arcade bevindt zich een ruime “remise” of opslagruimte, vlakbij de keuken. De garage is in 1966 met een travee uitgebreid.

Tuin

De tuin met een oppervlakte van circa 74 are situeert zich voornamelijk ten zuiden van de woning. De uitgekiende aanleg met tuinkamers zorgt er echter voor dat de tuin groter lijkt dan hij in werkelijkheid is. Het ontwerp gaat uit van inplanting, grondplan en gevelopbouw van de woning en houdt rekening met de vorm, de oppervlakte en de oriëntatie van het terrein. De tuinkamers zijn afgezoomd door taxus- en haagbeukhagen van diverse hoogte, gesitueerd op of langs de lengte- en dwarsassen. In de loop van de jaren 1960 heeft tuinarchitect Jacques Wirtz onder meer twee tuinkamers heringericht en een zwembad aangelegd met uitzicht op een laag tuinpaviljoen op kruisvormig grondplan, gemarkeerd door driehoekige frontons op eenvoudige zuilen. De in de tuin gebruikte materialen, bomen, heesters en kruidachtige planten gaan terug op de keuze van Page en Wirtz.

Villa in grote tuin gelegen, volgens het kadaster in 1951 gebouwd door familie Depoortere, eigenaar te Kortrijk. De villa in landelijke stijl is ontworpen door de Kortrijkse architect Jacques Viérin (gesigneerd in de hekpijler aan de straat). De tuin is in 1952-1953 aangelegd naar een niet gedateerd en gesigneerd ontwerp dat afgeleid is van een schetsontwerp met de handtekening van de Britse tuinontwerper en landschapsarchitect Russell Page. Tuinhuis/badhuis naar ontwerp van Jacques en Christian Viérin.

De villa op verspringende, grosso modo L-vormige plattegrond is opgebouwd uit witgeschilderde bakstenen volumes van één à twee bouwlagen onder rode tichelen zadeldaken. Markerende elementen vormen verder onder meer het rechthoekige portaal in een natuurstenen omlijsting, de tuitgevels, het houtwerk (zware kozijnconstructies met vierkante roedeverdeling), de imposante geprononceerde schoorstenen en de dakkapellen.

De 'ontvangstzijde' (portaal, parking en garages) van de op de noordoostelijke hoek van het perceel ingeplante villa bevindt zich aan de noordzijde. De oprijlaan wordt aan de straatzijde gemarkeerd door lage muren en hekpijlers onder ezelsrug met houten hekken en is afgezoomd door hoogstamfruitbomen met gewitte stambasis. Rond het 'voorplein' met een in kasseien aangegeven dambordpatroon ontplooit zich de L-vorm van de villa: ten zuiden hoge hoofdvleugel met portaal gevat in risaliet met tuitgevel, ten noordoosten haaks aansluitende lagere garagevleugel, met elkaar verbonden via overdekte galerij met korfbooggewelf en zware houten pijlers.

De tuin met een oppervlakte van circa 74 are situeert zich voornamelijk ten zuiden van de woning. De uitgekiende aanleg met tuinkamers zorgt er echter voor dat de tuin groter lijkt dan hij in werkelijkheid is. Het ontwerp gaat uit van inplanting, grondplan en gevelopbouw van de woning en houdt rekening met de vorm, de oppervlakte en de oriëntatie van het terrein. De tuinkamers zijn afgezoomd door taxus- en haagbeukhagen van diverse hoogte, gesitueerd op of langs de lengte- en dwarsassen. In de loop van de jaren 1960 heeft tuinarchitect Jacques Wirtz onder meer twee tuinkamers heringericht en een zwembad aangelegd met uitzicht op een laag tuinpaviljoen op kruisvormig grondplan, gemarkeerd door driehoekige frontons op eenvoudige zuilen. De in de tuin gebruikte materialen, bomen, heesters en kruidachtige planten gaan terug op de keuze van Page en Wirtz.