Op het smalle hoekperceel van de Grotebeer- met de Arendstraat werd rond 1885 een winkelpand met bovenliggende appartementen gebouwd voor rekening van architect Emile Wauters. Wauters was één van de meest actieve bouwmeesters in Zurenborg, hoewel hij er zelf niet ging wonen. In zijn oeuvrelijst staan voorbeelden van burgerhuizen in alle gangbare neostijlen. Wauters zal ook aandeelhouder worden van de in 1886 opgerichte "Société anonyme pour la construction du quartier de l'Est d'Anvers", een bouwmaatschappij die als doel had Zurenborg als een woonwijk uit te bouwen. Wauters bepaalde als investeerder, aandeelhouder en ontwerper in belangrijke mate mee het beeld van Zurenborg.

Dit hoekpand is in een eenvoudige, neoclassicistische bouwstijl opgetrokken, maar in tegenstelling tot de meeste panden in deze stijl, bestaat het parement uit rode baksteen en niet uit een witgeschilderde bepleistering. Het pand telt drie bouwlagen onder een mansardedak, heeft een brede afgeschuinde hoek van twee traveeën, geflankeerd door twee ongelijke traveeën in beide straten. In de Grotebeerstraat is een aansluitende lage muur aanwezig, oorspronkelijk met rechtstreekse toegang tot de koer, die nu volgebouwd is. De gevels kregen een lage hardstenen plint en zijn geritmeerd door banden in hetzelfde materiaal. Op de begane grond bleven de roodgeschilderde houten winkelpuien aanwezig, voorzien van een puilijst, versierd met eierlijsten en kleine wortelmotieven. De afgeschuinde hoek is als voorgevel uitgewerkt, met beneden de brede deur in de houten omlijsting, op de verdiepingen telkens twee rechthoekige vensteropeningen. Gevel in de Grotebeerstraat met links een deurrisaltiet, rechts de winkelpui en blinde rechthoekige vensters op de verdiepingen. De gevel in de Arendstraat is gelijkaardig, maar zonder deur; de winkelpui rond het rechtse venster verdween. Het schrijnwerk van de deur en bovenvensters werd vervangen.