De twee identieke, spiegelende woningen in neoclassicistische stijl werden samen met de gesloopte nummers 9 tot 13 gebouwd in 1889 naar een ontwerp van architect Albert Arnou voor Marie Catherine Van de Put-Heirman (Antwerpen 1826-Antwerpen, 1916), weduwe van de bankier Jean-Baptiste Van de Put (Antwerpen, 1824-Antwerpen, 1867), wonende in Antwerpen op Kipdorp 71.

De drie gesloopte huizen links waren hoger en helemaal anders uitwerkt, als een apart samenstel met twee bouwlagen onder mansardedak. Op die manier werd de reeks van vijf visueel gebroken, ter bevordering van een levendig, afwisselend straatbeeld, een principe dat we vaak tegenkomen bij reeksbouw in Zurenborg, maar ook in andere eind-19de- of begin-20ste-eeuwse wijken zoals het Zuid.

Architect Albert Arnou is één van de meest productieve architecten in Zurenborg. Zowel in opdracht van de in 1886 opgerichte "Société anonyme pour la construction de maisons bourgeoises", een maatschappij die als doel had de woningbouw in Zurenborg te organiseren als in eigen naam of voor private personen, bouwde hij woningreeksen. Hij koos vaak, zoals hier, voor de neoclassicistische stijl, maar schuwde ook het eclecticisme niet.

De twee huizen op nummers 15 en 17 zijn bescheiden burgerhuizen met een standaard neoclassicistische opbouw en afwerking. De woningen zijn drie traveeën breed en twee bouwlagen hoog, onder een zadeldak. De bepleisterde en witgeschilderde lijstgevels kregen een hardstenen plint en een houten kroonlijst op klossen en met een tandfries. Het stucwerk is verzorgd, met imitatievoegen, kordonlijst, geprofileerde omlijstingen voor de rechthoekige muuropeningen, noppen. De centrale travee is geaccentueerd door een balkon op consoles, en een deurvenster met een fronton rustend op consoles die versierd zijn met wortelmotieven. Deze aandacht voor versiering binnen een vrij eenvoudig neoclassicistisch model, is een kenmerk van de ontwerpen van Arnou. De gevels zijn in al hun details bewaard, met inbegrip van het originele schrijnwerk.