De drie woningen werden gebouwd rond 1888 voor twee verschillende eigenaars. Nummers 19 en 21 waren eigendom van Jacob van Haagen-Janssens, een Antwerpse klerk en nummer 23 werd gebouwd voor Jan Hoffmann-Cartuyvels, een “opzichter van waters en bosschen” uit Leuven.

Dit eind-19de-eeuwse ensemble van drie neoclassicistische burgerwoningen, is een typevoorbeeld van de bebouwing die het karakter van Zurenborg bepaalt. Hoewel de bepleisterde parementen bij twee van de drie huizen niet zijn bewaard, zijn de representativiteit van het samenstel en de aanwezigheid van de woningen in het goed bewaard straatbeeld van de Grotehondstraat van belang.

In de meeste straten in Zurenborg zien we bescheiden woningen met een standaard aangeklede neoclassicistische lijstgevel, meestal in reeksen van twee of drie gebouwd. Opmerkelijk is de afwisseling met kleurrijke eclectische, neorenaissance of art-nouveaugevels. Samen vormen deze huizen het karakter van de wijk, met typische straatbeelden.

De woningen op nummers 19-23 zijn twee bouwlagen hoog en drie traveeën breed, onder een zadeldak. De lijstgevels zijn aangekleed volgens de eind-19de-eeuwse standaard, met een houten kroonlijst op klossen, hardstenen plint, centraal balkon met ijzeren leuning, imitatievoegen op de begane grond en regelmatig geplaatste rechthoekige muuropeningen. Op nummer 19 werd het balkon vervangen door een gesloten houten erker, die net als het bovenlicht van de deur en de vensters, voorzien is van begin-20ste-eeuwse ramen, getypeerd door de ronde roedeverdeling. Op nummers 19 en 21 zijn de houten rolluikkasten bewaard bij de bovenvensters. Enkel bij nummer 23 is het bepleisterde parement bewaard.