Appartementsgebouw in art-decostijl opgetrokken in opdracht van F. Verwilghen, naar een ontwerp door de architect Benoit J. Dupont uit 1936. Voor de nieuwbouw werd een neoclassicistisch burgerhuis uit 1873 gesloopt, destijds gebouwd door P. Van der Wee. Het complex waarvan het programma zes flats omvat, is representatief voor het oeuvre van Dupont uit het late interbellum. Opstand en plattegrond zijn sterk verwant met de "Résidence Conscience" uit 1935 in de Consciencestraat, die evenwel twee appartementen per verdieping groepeert. De architect, wiens carrière omstreeks 1925 van start ging, legde zich in de jaren 1930 in het bijzonder toe op het flatgebouw van hogere standing. Op goed vijf jaar tijd realiseerde hij minstens een twaalftal van dergelijke hoogbouwcomplexen in Antwerpen, in een gematigd progressieve architectuur die het midden hield tussen art deco en modernisme. Tot de vroegste en interessantste voorbeelden behoren de "Résidence Generaal Leman", een tweelingcomplex in de Generaal Lemanstraat, en de "Résidence Estoril" in de Doornelei, waar hij zelf zijn architectenkantoor en privéwoning vestigde. Dupont overleed na drie jaar gevangenschap in 1945 te Bützow in Duitsland.

Opgetrokken met een structuur uit gewapend beton, telt het twee traveeën brede gebouw een souterrain en zes bouwlagen onder een plat dak. Het asymmetrische gevelfront beantwoordt aan de klassieke driedeling in een vlakke pui, een bovenbouw gemarkeerd door de oplopende rechthoekige erkerpartij in de zijtravee, en een als attiek opgevatte, terugwijkende topgeleding met een getrapte bekroning. Als parement wordt baksteenmetselwerk uit gele Belvédèresteen met schaduwvoeg, gecombineerd met natuursteenplaten voor pui, erker en gevelbekroning, en arduin voor plint en deuromlijsting. Het oorspronkelijk stalen vensterschrijnwerk, de smeedijzeren keldertralies en de vermoedelijk houten inkomdeur zijn vernieuwd.

Het gebouw omvat zes appartementen, ontsloten door de gemeenschappelijke inkom- en traphal met lift. De L-vormige plattegrond biedt ruimte aan een suite van salon en eetkamer aan de straatzijde, de hal met inbpuwkast en de keuken met office en terras in de middenzone, twee slaapkamers en de badkamer in de achterbouw. De gelijkvloerse flat boet aan ruimte in vanwege de inkomhal; de verwarmingsinstallatie, gemeenschappelijke en privékelders nemen het souterrain in. Opvallend is het interieur van de inkom- en traphal, met een marmeren vloer, een lambrisering in contrasterende houtsoorten, en de oorspronkelijke lift met houten liftkooi en harmonicadeuren. Blikvangers zijn evenwel twee polychrome reliëfschilderingen in structuurverf op de wanden, die arcadische landschappen verbeelden in de sfeer van de klassieke oudheid: de taferelen stellen mannelijke naakten op hindenjacht voor, links met speer en rechts met pijl en boog.