Bakhuisje gelegen op de verhoogde berm naast een oprit en geflankeerd door een boom. Het bakhuisje vormt een restant van een hoeve met losse bestanddelen, die in kern minstens opklom tot de eerste helft van de 19de eeuw. Het toenmalig woonhuis werd door landbouwer Bernard Van Durme volgens het kadasterarchief in 1848 uitgebreid met twee losstaande schuren en vermoedelijk ook met het bakhuis. Het bakhuis werd echter pas kadastraal geregistreerd in 1953, toen één van de schuren werd gesloopt en het woonhuis werd verbouwd. De overige hoevegebouwen, met uitzondering van het bakhuis, werden volgens het kadasterarchief gesloopt in 1990 en 1991.

Typisch landelijk klein bouwkundig erfgoed. Bakhuis van het tweedelige type in gewitte baksteenbouw onder pannen zadeldaken. Achterpuntgeveltje deels met houten beplanking.