Aan de even zijde van de Grotehondstraat, tussen nummers 10 en 36, is een gave huizenrij van eind-19de-eeuwse neoclassicistische burgerhuizen bewaard, die een zeer goed beeld geven van de oorspronkelijke sfeer in Zurenborg. De huizenrij bestaat uit huizen die voor een privépersoon zijn gebouwd, afgewisseld met kleinschalige reeksbouw van investeerders.

Nummer 10 werd in 1886 gebouwd door Frans Verwimp, wonende in de Kleinebeerstraat 47. Hij bouwde de woning voor Kissel-Verwimp, wonende in de Lange Herentalsebaan 32, wellicht zijn zus.

Het betreft een bepleisterde en beschilderde bakstenen woning in neoclassicistische stijl met drie traveeën en twee bouwlagen onder een mansardedak. Een dergelijke opbouw komt vaak voor in de eind-19de-eeuwse wijken van Antwerpen, als alternatief voor het drie bouwlagen tellende burgerhuis onder zadeldak. De lijstgevel is afgewerkt volgens de toenmalige conventies met hardstenen plint, houten kroonlijst met klossen, rechthoekige muuropeningen en imitatievoegen op de begane grond. Geaccentueerde middelste travee met balkon en entablement boven het deurvenster, uitlopend in vier lange modillons die de kroonlijst ondersteunen. Twee dakvensters met driehoekig fronton vervangen de op de geveltekening aangeduide oeils-de-boeuf. Schrijnwerk van deur en ramen is vervangen.

Nummers 10-36. Reeks neoclassicistische enkelhuizen van drie tot vier traveeën en twee of drie bouwlagen onder mansarde-, zadel- of plat dak, uit de laatste kwart van de 19de eeuw, nummers 12-14 gedateerd 1892. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels met sterk verspringende kroonlijsten. Imitatievoegen, panelen, driehoekige en gebogen frontons, markerende driekwartzuilen (nummers 12, 14 en 16), centrale balkons en decoratief stucwerk. Rechthoekige muuropeningen, vaak in geriemde omlijsting; nummer 18 met segmentboogvensters. Identieke nummers 12-14 en 32-34, laatstgenoemde met neo-Lodewijk XVI-decoratie.