Eenheidsbebouwing in neoclassicistische stijl op de hoek van de Lange Leemstraat en de van Breestraat, volgens de bouwaanvraag uit 1877 opgetrokken in opdracht van L. Meinertzhagen. Het geheel bestond oorspronkelijk uit een cafépand op de hoek, links geflankeerd door een burgerhuis en rechts door een winkelpand. Vrij gaaf bewaard voorbeeld van doorsnee stedelijke architectuur uit de periode omstreeks 1875, tot stand gekomen naar aanleiding van de verkaveling van de voormalige krijgsgronden (Spaanse vesten).

Het geheel telt drie bouwlagen oorspronkelijk onder zadeldaken, met een gevelbreedte van zeven traveeën voor het hoekpand, en drie traveeën voor beide flankerende panden. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel op een arduinen plint, geleed door de puilijst en het klassieke hoofdgestel met kroonlijst op consoles. Regelmatige vensterregisters - getoogd in het hoekpand, rechthoekig in de flankerende panden - in geriemde omlijstingen met voluutsleutel, en onderdorpel op de bovenste verdieping. Balkons met consoles en gietijzeren borstwering accentueren de afgeronde hoektravee en de middenas van het burgerhuis. Waar de cafépui met geboste pilasters bewaard bleef, is de oorspronkelijk houten pui van het winkelpand vernieuwd. Van latere datum zijn het mansardedak, en de vitrine in het burgerhuis; het schrijnwerk is vernieuwd.