Meergezinswoning, samen met het identieke Eglantierlaan 92 gebouwd in opdracht van de heer A. De Meuter-Verstraeten, naar een ontwerp door de architect Guillaume Peeters uit 1914. Aannemer van de bouwwerken was Eduard Van Biesen, wiens ateliers en kantoren sinds 1911 gevestigd waren in de nabije Kruishofstraat. De rijwoning met een gevelbreedte van drie traveeën telt drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde (kunstleien). Het gebouw is een gaaf voorbeeld van het eenvoudige type rijwoning van vóór de Eerste Wereldoorlog, dat in dit gedeelte van de Nieuw-Parkwijk "Den Brandt" mee het straatbeeld uitmaakt. Van Peeters konden in de wijk een vijftal gelijkaardige panden worden geïdentificeerd, de meeste voor eigen rekening gebouwd door de aannemer Eduard Van Biesen. Eglantierlaan 92 heeft eenzelfde opstand en plattegrond in spiegelbeeld.

De lijstgevel onderscheidt zich door een typisch parement uit witte Silezische brikken, met contrasterende speklagen uit antracietkleurige baksteen, natuurstenen dorpels, hoekblokken en een balkon, en een arduinen plint. Symmetrisch van compositie en geleed door de puilijst en het klassieke hoofdgestel, legt een balkon met smeedijzeren leuning de klemtoon op de middenas, die doorloopt in een dakvenster. Opvallend is het verspringende ritme en de gevarieerde boogvorm van de muuropeningen, die op de eerste verdieping tot een drielicht zijn gegroepeerd. Het oorspronkelijke houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard.

Volgens de bouwplannen beantwoordt de plattegrond aan de typologie van de bescheiden meergezinswoning, bestaande uit een voorbouw en een smalle achterbouw in entresol. Elk samengesteld uit twee kamers en een keuken met pomphuis en toilet, worden de drie huurkwartieren ontsloten door de zijdelings ingeplante, gemeenschappelijke inkom- en traphal. De gelijkvloerse woning beschikt over een extra veranda met bovenlicht.