De intact bewaarde wegkapel is omgeven door taxus en linden en dateert vermoedelijk uit het begin van de 20ste eeuw. De aanpalende hoeve werd kadastraal geregistreerd in 1905. Mogelijk werd de kapel kort nadien opgericht; ze is nog niet aangeduid op de militaire topografische kaart van 1893, wel op deze van 1931.

Wegkapel op rechthoekige plattegrond onder een leien zadeldak met de nok loodrecht op de straat. Ze werd opgetrokken uit rode baksteen met decoratieve verwerking van zwarte en witte baksteen voor onder meer muurbanden en archivolt. De tuitgevel aan de straatzijde heeft hardstenen top- en schouderstukken en een bekronend ijzeren kruis. Rechthoekige houten vleugeldeur met rechthoekige, getraliede vensters, de tralies voorzien van speerpuntmotieven, net als het ijzerwerk in het rondbogige bovenlicht. Kleine rondboogvensters met V-vormige roeden in de zijgevels die overigens afgelijnd worden door een overhoekse fries van gesinterde baksteen.

Het neogotisch uitgewerkte interieur heeft een houten tongewelf met geschilderde goudkleurige sterren; de wanden zijn gecementeerd met schijnvoegen, de oostzijde achter het eenvoudige houten altaar is beschilderd met neogotische motieven; plaasteren Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Bewaarde tegelvloer.