Watertoren uit het interbellum van het type B1/A, gelegen in een landelijke omgeving. De watertoren is een belangrijk baken en oriëntatiepunt in het landschap.

De watertoren van Veldwezelt werd gebouwd in 1935. In deze periode kende de oprichting van watertorens in het buitengebied een hoogtepunt. De toren behoort volgens Vancraenenbroeck tot het type B1/A. Dit is een zuiltype met een gesloten voet en een kuipgedeelte dat even breed is als het voetgedeelte (reservoir zonder uitkraging). De zuil kenmerkt zich ook door het onderscheid dat nog gemaakt wordt tussen de voet en het kuipgedeelte. Dit type werd hoofdzakelijk in de jaren 1930 gebouwd. Vanaf toen werden meer en meer watertorens ontworpen in zuilvorm, naast en als reactie op de torens met sterk uitkragend kuipgedeelte, die men minder esthetisch vond. Aanvankelijk werd nog een duidelijk visueel onderscheid gemaakt tussen de voet en het kuipgedeelte, zoals in Veldwezelt. Later viel dit onderscheid volledig weg. Het type B1/A komt (volgens de spreidingskaart van Vancraenenbroeck) heel weinig voor in Vlaanderen. Het is de enige watertoren van dit type in Limburg.

De watertoren van Veldwezelt bestaat uit een achthoekige voet en ronde kuip met quasi dezelfde diameter. Het geheel is wit bepleisterd, maar is vermoedelijk een betonskeletbouw ingevuld met baksteenmetselwerk. Ieder hoekpunt is voorzien van een ribbe die via een minimale uitkraging overgaat in de kuip. De voet is verdeeld in vier geledingen die worden aangeduid met een horizontale lijst. De overgang van de voet naar de kuip wordt eveneens geaccentueerd door een horizontale lijst. Langs vier zijden bevinden zich vensters in elke geleding. De watertoren is al verschillende jaren buiten dienst en wordt momenteel enkel gebruikt door telecomoperatoren.