Architectenwoning van 1935 in nieuwe zakelijkheid naar ontwerp van architect Clement Vananderoye. Vananderoye sloot het meest aan bij de art deco, maar zijn stijl zal geleidelijk verzakelijken met Nederlandse invloeden. Deze evolutie is zichtbaar in zijn eigen woning "’t Rozenhuisje".

De woning is gelegen in de in 1930 heraangelegde Rozenstraat, die gekenmerkt wordt door voornamelijk rijwoningen uit het interbellum. De woning werd tegen het net daarvoor gebouwde weeshuis van de zusters Kindsheid Jesu gebouwd. De kleine voortuin is afgezet met een bakstenen muurtje met bewaarde buisleuning.

Kleine rijwoning op een L-vormig grondplan van één en twee bouwlagen onder een steil dak (zwarte Vlaamse pannen uit Kortrijk) met klimmende dakvensters. Kenmerkend zijn de bruinkleurige baksteen (Petit-Spauwen) met schaduwvoeg wat de horizontaliteit benadrukt en de geglazuurde tegels voor de tussenstijlen, de lekdrempels en de zuil aan de inkom. Het steile dak en de bruinkleurige baksteen sluiten sterk aan bij de Nederlandse invloeden die de architect onderging. Naast de overdekte dieperliggende inkom is er een halfronde erker met bewaard glas in lood. Rechthoekige muuropeningen met bewaard schrijnwerk en glas in lood. Plint van zwarte geglazuurde baksteen.

Bij de indeling van de woning hield de architect rekening met de oriëntatie en het onregelmatige terrein. Links zijn de hal, het bureau, de salon en de veranda gelegen, rechts de woonkamer en de keuken. De leefruimte is georiënteerd op het zuidoosten (erker). De lichtinval wordt gefilterd door de luifel aan de inkom, maar laat in de winter de laaghangende zon toe in de leefruimtes. In de zithoek ontwierp de architect ook ingebouwde kasten en was er een rustieke schouw voorzien. Op de verdieping zijn de grootste kamer (links) en een tweede kamer en badkamer gelegen.