Gebouwd op een heuvel, met hoge bakstenen keermuur, en bereikbaar langs een monumentale toegangstrap aan de noordoostzijde, beheerst de kerk dit Haspengouws dorp, waarvan zij het centrum uitmaakt.
Neoclassicistisch gebouw uit de eerste helft van de 19de eeuw, opgetrokken uit baksteen met gebruik van kalksteen voor deur- en vensteromlijstingen.
De plattegrond ontvouwt een driebeukig schip van vijf traveeën met gedeeltelijk ingebouwde westtoren; dwarsbeuk en absidevormig koor bijgebouwd in 1910, naar ontwerp van de architecten H. Martens en V. Lenertz.
Prachtige, herbruikte lambrisering (18de eeuw), herkomstig uit een kerk van Hannuit; hoofdaltaar, tafel en predella (begin 19de eeuw); tabernakel (midden 18de eeuw); twee zijaltaren; preekstoel en twee biechtstoelen (19de eeuw). Hardstenen doopvont (17de eeuw); grafkruisen van 1605 en 1647.
GEUKENS D., Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen, Provincie Limburg, Kanton St.-Truiden, Brussel, 1977, p. 15.
Bron: SCHLUSMANS F. met medewerking van GYSELINCK J., LINTERS A., WISSELS R., BUYLE M. & DE GRAEVE M.-C. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6n1 (A-Ha), Brussel - Gent. Auteurs: Schlusmans, Frieda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
