De voormalige boswachterswoning van het kasteeldomein Calixberg ligt ten oosten van het domein, op een ruim perceel tussen het kasteeldomein en de rijbebouwing op de hoek van de Churchilllaan en de Borgeindstraat.

Bouwmeester Emile Vereecken ontwierp deze woning in 1911 voor bankier en handelaar Ed. Bunge, die op dat moment kasteelheer was op Calixberg. Emile Vereecken was de huisarchitect van Bunge. Hij ontwierp in 1908-1910 ook het kantoorgebouw van de N.V. Bunge in de Arenbergstraat in Antwerpen. Edouard Bunge werd geboren in Antwerpen in 1851, als telg in een vooraanstaande uit Amsterdam afkomstige handelaarsfamilie. Hij stichtte in naam van het bedrijf NV Bunge handelshuizen en transportbedrijven, plantages en financiële kantoren overal ter wereld. In 1886 huwde hij Marie Sophie Karcher, dochter van een Duitse wolhandelaar. Bunge was een belangrijke financier van koning Leopold II voor de exploitatie van Belgisch Congo en startte de handelsbetrekkingen op tussen België en de Onafhankelijke Congostaat rond ivoor, rubber, koffie en cacao.

Het kasteeldomein Calixberg werd in de 19de en de 20ste eeuw uitgebreid met bijgebouwen. Deze boswachterswoning is daar één van. De vrijstaande woning is omringd door een ruime, beboomde tuin waarin de cottagestijl goed tot zijn recht komt. De woning is gebouwd op een grosso modo rechthoekige plattegrond, met zowel aan noord- als aan zuidzijde een lagere uitbouw. Typisch voor de cottagestijl zijn de wisselende kroonlijsthoogtes en vormen van de leien bedaking. De rode baksteenbouw van één tot twee bouwlagen hoog is versierd met witte en zwarte banden, op een bakstenen plint met hardstenen afzaat. Alle gevels zijn verschillend vormgegeven, een element dat typisch is voor de pittoreske cottagestijl. De muuropeningen zijn speels verspreid over de gevels en zijn doorgaans segmentbogig, met luiken en een rollaag in witte en zwarte baksteen. Blikvangers zijn de grote, op de art nouveau geïnspireerde halfronde bogen waarin de deur met zijlichten en een groot drielicht met hardstenen tussenstijlen zijn gevat.

De voordeur, in de opvallende halfronde omlijsting, zit in de brede oostgevel van de woning, die verder gekenmerkt wordt door twee kleine vensters op de begane grond en twee segmentboogvensters met luiken boven. Deze gevel is gemarkeerd door het afgewolfde dak.

In de zuidgevel valt het brede betraliede drielicht in dezelfde omlijsting als de voordeur op, waarboven een overkragende, gevelbrede houten erker met bakstenen zijdes. Links een terugwijkende travee met twee smalle benedenvensters. De lage westgevel is grotendeels gesloten, met uitzondering van een smal centraal traplicht tussen twee gemetselde schoorsteenmarkeringen. De noordzijde is uitgewerkt als achtergevel, met een lage stal, pomphuis en keuken. Smalle deurtravee met segmentboogdeur en zijlicht. Links daarvan een kleine stal met aparte staldeur. Rechts van de deur twee rechthoekige betraliede keldervensters van het souterrain waarboven de betraliede vensters van een opkamer.

De eenvoudige indeling van de bescheiden woning, met ruime keuken en pomphuis op de begane grond, aangevuld met zit- en eetkamer en slaapkamers op de verdieping, beantwoordt aan het toenmalige programma voor boswachters- of hovenierswoningen, net als de gekozen cottagestijl. De woning heeft een grote eind-20ste-eeuwse aanbouw ten zuidoosten.