Villa in naoorlogs modernisme, gebouwd in opdracht van Jean Willeputte-Mertens, naar een ontwerp van architect Jean Berdoux uit Brussel. In de voortuin, aan straatzijde afgeboord door een laag muurtje van breuksteen, bevindt zich een opvallende metalen pijlsculptuur, waarschijnlijk uit de bouwperiode. De bouwaanvraag uit 1962 werd geweigerd door de gemeente omwille van de dakhelling, maar later toegekend door de provincie. Het bouwdossier bewaard door de gemeente bevat geen plannen.

Balkvormig volume van twee bouwlagen onder plat dak met uitkragende kroonlijst. De licht convexe voorgevel van witgeschilderde baksteen op een plint van breuksteen wordt gemarkeerd door een centraal hoger opgetrokken, risalietvormend inkomportaal met zijwanden uit breuksteen. Het portaal is bovenaan voorzien van een witte betegeling, boven een hoog centraal venster met bewaard verticaal gelamelleerd schrijnwerk. De rechthoekige voordeur in de linker zijwand van het portaal heeft vernieuwd schrijnwerk.

De voorgevel wordt verder spaarzaam doorbroken door kleine rechthoekige vensters, één register van vijf bovenaan in het linker gevelvlak, het tweede onderaan in het rechter. Links onderaan zorgen onregelmatig geplaatste glastegels voor een speels accent. De hoger opgetrokken zijgevels van breuksteen springen licht vooruit ten opzichte van het vlak van de voorgevel.

De garage, links onder de woning, met een oprit afgeboord door breuksteen, is nog voorzien van de oorspronkelijke metalen poort.