Werkplaats aan een zijstuk van het Koningsplein, volgens kadastergegevens opgericht door een schrijnwerker.

Op het perceel is op de Popp-kaart al bebouwing te zien en zelfs Ferraris toont al gebouwen op deze locatie, hoewel het onwaarschijnlijk is dat die de voorlopers zijn van de huidige constructie. In 1864 is het perceel in handen van Fransciscus Swalens, herbergier uit Sint-Genesius-Rode. Het bestaande huis wordt omgevormd tot "batiment rural" en samengevoegd met een huis op het aangrenzende perceel aan de "Koninklijke Plaats". Tegelijk ontstaan twee kleine constructies tegenover dit geheel. Het geheel komt in handen van Joannes Baptista Swaelens-Swaelens, schrijnwerker uit Sint-Genesius-Rode en ondergaat dan verschillende wijzigingen: in 1885 vindt een vergroting plaats, in 1904 een gedeeltelijke herbouwing. In 1931 volgt een gedeeltelijke afbraak en wordt het pand in drie gesplitst: een huis aan het Koningsplein, vervolgens een werkhuis en een tweede huis.

Het werkhuis is een eenvoudig gebouw van vier traveeën en één bouwlaag onder pannen zadeldak (nok parallel aan het zijstuk, mechanische pannen), met eenvoudige, geprofileerde houten kroonlijst. De bakstenen lijstgevel heeft op de benedenverdieping drie segmentboogvormige vensters en één poort in een rechthoekige, gecementeerde omlijsting onder een ijzeren latei. Rechts van de poort is een smeedijzeren pomp te zien. De derde travee is voorzien van een laadvenster.

De voorliggende kasseibestrating versterkt het industriële karakter van de site.