Monumentaal, in kern mogelijk eind-18de-eeuws herenhuis met aanpassingen in neoclassicistische stijl uit het laatste kwart van de 19de eeuw, in 2013 grondig gerenoveerd.
Volgens de literatuur werd het perceel op het einde van de 16de eeuw bewoond door Jan van Steenwegen, heer van Hoogvorst. In de eerste helft van de 18de eeuw werd het bewoond door notaris Lieven De Wever, waarna het op het einde van de 18de eeuw werd ingericht als "Hotel des Bains". Naar het einde van de 19de eeuw woonde er Theodoor Coosemans, burgemeester van Tervuren (1882-1911); op het kadaster is er in 1886 trouwens sprake van een 'reconstruction partielle' van de woning. Vermoedelijk werd het pand op dat ogenblik ook aangepast met een 19de-eeuws uitzicht. Naderhand werd het bewoond door advocaat en schepen Constant Stroobants. Volgens de literatuur lag er voorheen achter de woning een riante tuin met stallen, koetshuis en een waterput gebouwd in de vorm van een veldkapel.
Oude prentkaarten van voor de Eerste Wereldoorlog tonen een bepleisterd volume onder een steil zadeldak met zichtbaar aandak rechts en een dakkapel. Aan de straat wordt de verankerde lijstgevel geopend door rechthoekige vensters, die op de begane grond beluikt waren en op de verdieping voorzien van een doorgetrokken lekdrempel; uiterst rechts was er een deurtravee van slechts één bouwlaag. Ook de oude steigergaten waren zichtbaar. De omlijstingen en het ophogen van de rechtse deurtravee tot twee bouwlagen dateren van na deze prentkaarten.
Gedeeltelijk onderkelderd breedhuis met sterk verhoogde begane grond van zeven traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak met toegevoegde dakkapellen. Volledig gecementeerde lijstgevel met dubbelhuisopstand. De centrale inkomtravee is bereikbaar via een blauwe hardstenen bordestrap en wordt op de verdieping gemarkeerd door een later toegevoegde houten erker op een natuurstenen plaat, gesteund door consoles. De rechthoekige vensters zijn gevat in een vlakke omlijsting met oren en onder rechte, geprofileerde waterlijst. De houten vleugeldeur daarentegen heeft een vlakke omlijsting van blauwe hardsteen.
- Kadasterarchief Vlaams-Brabant, Mutatieschetsen Tervuren, afdeling II (Tervuren), 1886/8.
- MOTTE V. & RUTTENS P. s.d.: Tervuren is niet zomaar een gemeente, Vura Ducum 3, 59.
- SCHEPERS A. 1994: Het Steenwegen's huis te Tervuren, in De Horen 21.1, 15-22.