Tot landelijke villa verbouwd 19de-eeuws boerenhuis als overblijfsel van het in oorsprong oudere 'Goordalhof'. Het pand verwijst samen met de Goordaalmolen naar het voormalige, gelijknamige gehucht, dat gelegen was naast de oude baan naar Leuven, ten noordoosten van de Warande. Burgerlijk en kerkelijk was het gehucht afhankelijk van Tervuren; in de 17de eeuw werd een groot deel ervan ingelijfd bij het park van Tervuren. De hoeve ontleende haar benaming aan de eerst gekende eigenaar Jan Van Goordal in 1334, maar is ook gekend als "Rotselaerhof", wellicht naar de familie die het hof het langst in eigendom had.

Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt een gesloten hoeve weergegeven met nabijgelegen vijver, bakhuis, boomgaard en omringende landerijen. Ook de Poppkaart van halverwege de 19de eeuw geeft nog een gesloten hoeve weer. Sinds de 19de eeuw verpachtte de edele familie de Beeckman het complex onder meer aan de familie Coosemans waarvan de zoon Theodoor burgemeester was van Tervuren in de periode 1882-1911. Een brand vernielde het hof in 1881, waarna het complex gedeeltelijk werd gereconstrueerd, behalve het vrijstaande wagenhuis. De naburige vijver werd gedempt. In 1952 verkocht de toenmalige eigenares gravin Alexandrine de Grune het complex aan de Compagnie Immobilière Européenne die de omliggende landerijen verkavelde. De nog bestaande bijgebouwen werden afgebroken in 1954.

Witgeschilderde en verankerde baksteenbouw, kadastraal geregistreerd als 'reconstruction total van een afgebrand huis' in 1882. Het pand telt van vijf traveeën en twee bouwlagen onder een geknikt zadeldak met klokkentorentje en de nok evenwijdig aan de straat. Gedekt met mechanische pannen ter vervanging van de voorheen leien bedaking zoals te zien op een oude foto. De straatgevel wordt geopend door rechthoekige (links) en steekbogige (rechts) vensters met blauwe hardstenen negblokken. Later toegevoegde deur in natuurstenen omlijsting. Zijpuntgevel met oeil-de-boeuf in de top.