Diephuis op de hoek met de Tessestraat van drie bouwlagen onder een afgesnuit zadeldak (nok loodrecht op de Onze-Lieve-Vrouwestraat) met oude kern. Volgens een aquarel van A.F. Van den Eynde uit 1790 was het hoekhuis toen een traditioneel diephuis van twee bouwlagen onder een zadeldak, met een klokgevel aan de Onze-Lieve-Vrouwestraat. Uit een bouwaanvraag van 1863 blijkt dat de verbouwing tot lijstgevel en de verhoging met één bouwlaag reeds plaatsvond vóór 1863.

Het huidige uitzicht kreeg de gevel in het begin van de 20ste eeuw. In 1902 diende eigenaar M. Strijkmans een bouwaanvraag in voor het "herbouwen van de gevel" door aannemer J. Van Hoorenbeeck. De bestaande gevelordonnantie bleef behouden maar een stijlwijziging werd doorgevoerd: de rechthoekige gevelopeningen veranderden in getoogde vensters en dito balkondeuren en onder de kroonlijst werd een fries van panelen aangebracht. Het toen toegevoegde gevelbrede balkon werd intussen weer verwijderd.

Glad bepleisterde neoclassicistische lijstgevel aan de Onze-Lieve-Vrouwestraat van drie traveeën en drie en halve bouwlagen onder een vernieuwde, omlopende bakgoot waarachter vermoedelijk de houten kroonlijst uit het begin van de 20ste eeuw bewaard bleef. Getoogde bovenvensters in een geprofileerde omlijsting met versierde rocaille sluitsteen tussen festoenen en hardstenen vensterdorpels op panelen met guttae (druppelmotief). Eenvoudige begin-20ste-eeuwse houten ramen. Bij de getoogde deurvensters op de tweede bouwlaag bleef enkel de versierde sluitsteen van de twee buitenste vensters bewaard. Houten begin-20ste-eeuwse balkondeuren met rondstaafprofielen. Verbouwde begane grond.

Verankerde bakstenen zijgevel aan de Tessestraat met sporen van gewijzigde vensteropeningen en natuurstenen speklagen.