Wederopbouwhoeve, zogenaamd "'t Palinghof" volgens inscriptie boven de deur van het huis. Voor de Eerste Wereldoorlog bevond de hoevesite zich, volgens de midden 19de-eeuwse P.C. Popp- en Vandermaelenkaarten, op een rechthoekige, laatmiddeleeuwse walgrachtsite ten zuidwesten van de huidige locatie (nu weide). Op de loopgravenkaart van 1914-18 wordt de hoeve "Gallwitz Farm" of "Busse Hof" genoemd. In 1915-1917 lag de hoeve het dichtst, met name op 0,5 km, van de frontlijn in Duits gebied.

In de jaren 1920 werd het erf ten noordoosten, direct aan de straat heropgebouwd. De losse bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken zijn rond het vierkante erf opgesteld. De woning, aan de oostzijde van het erf, is met de representatieve gevel en voortuintje naar de straat gericht. Ten westen en ten zuiden van het erf bevinden zich twee stallingen, ten noorden de dwarsschuur. De boerenwoning van vijf traveeën wordt aan de straatzijde gekenmerkt door een centrale rondboogdeur en dakvenster met rechthoekig raampje en puntgevel. Boven de deur, wit geschilderd gecementeerd vlak met hoevenaam en afbeelding van ploeg, en mijtervormige heiligennis met kruisbekroning en Mariabeeld. Rechthoekige muuropeningen onder strek en rechts opkamergedeelte.

Het centrale element van dakvenster met puntgevel wordt herhaald bij de nutsgebouwen, nu met rondbogig laadvenster. De schuur is opengewerkt door twee hoge, rechthoekige schuurpoorten en rechts lagere wagenhuispoort onder korfbogige ontlastingsboog. Ten westen en ten zuiden van de hoevesite zijn vanaf de tweede helft van de 20ste eeuw recente loodsen opgetrokken.