Vrijstaande woning van twee bouwlagen, in 1969 ontworpen door het Gentse architectenbureau BARO. De villa werd ontworpen in opdracht van Fernand Van Massenhove en is gelegen vlakbij het Roelandpark, bij het kasteel Van Tieghem de ten Berghe. De woning werd op het naastgelegen perceel ten zuiden uitgebreid met een vrijstaand bijgebouw waarin, volgens de bouwaanvraag van 1973, een zwembad, een bergplaats voor de caravan en tuingerief en een werkplaats werden ondergebracht. Volgens dezelfde bouwaanvraag werd in de zuidwestelijke hoek, aansluitend bij de woning, een terras met vijver aangelegd. Het perceel wordt aan de straat afgesloten met een rijk beplante voortuin omgeven door een laag bakstenen muurtje. Vooraan aan de oprit staat een roodgeschilderde betonnen brievenbus. Dergelijke brievenbus in een strakke vormgeving is een vaak terugkerend element in de architectuur van BARO.

In het ontwerp van de villa komen een aantal basiskenmerken en –principes van het architectenbureau BARO tot uiting. Kenmerkend is het gebruik van ‘zuivere’ materialen: het gevelparement is opgebouwd uit een donkerkleurige baksteen, volgens het plan een 'paars genuanceerde handvorm scheldesteen', gecombineerd met stroken van ruwe beton, onder meer boven de muuropeningen. De betonstroken zijn vandaag grotendeels geschilderd. De architectuur van de villa is dynamische opgebouwd uit verspringende volumes onder platte daken en met hoger oplopende en opengewerkte schouwen. De gevel aan de straatzijde toont enkel de inrit van de garage; de hoofdingang tot de woning bevindt zich in de noordgevel. Het dieperliggende portaal is ingevuld met een zwartgeschilderde metalen deur met kenmerkende centrale metalen cirkel en wordt rechts geflankeerd door een hoog zijlicht.

De leefruimten (keuken, eetkamer, living en bureau) worden verzameld op de gelijkvloerse verdieping en liggen allen aan de zuid- en westkant van de woning, georganiseerd rondom een binnentuintje waarlangs de trapkoker met bordestrap is gesitueerd. Op de eerste verdieping bevinden zich de slaapkamers en twee badkamers. Hoewel de plattegrond is opgebouwd volgens de principes van een open plan, werden door de schikking van de volumes en de wisselende vloerniveaus strategisch gerichte of net beperkte zichten gecreëerd met aandacht voor behoud van de privacy waar gewenst door de eigenaar. Kleine kleurtoetsen articuleerden de door de bouwheren geliefde plekken en werden mee bepaald door kunstenaar Piet Bekaert, medewerker in het architectenbureau. Door de inbreng van zenitale lichtopeningen wensten de architecten het interieur te belichten met een meer genuanceerd licht waardoor het interieur elk uur van de dag anders belicht wordt. Dit stelde hen in de mogelijkheid spaarzaam om te gaan met vensteropeningen, ingevuld met zwartgeschilderde metalen ramen, en deze doordacht en functioneel te plaatsen.