Deze art-nouveauwoning werd in 1911 getekend door bouwmeester René Du Bois in opdracht van L. Dubois, wonende in de Callensstraat 29 in Berchem. Het pand was volgens het bouwplan bestemd als 'rentenierswoning', zoals gebruikelijk met een huurkwartier op de eerste verdieping. In 1933 werd op de benedenverdieping een elektriciteitscabine ingebracht, waardoor de twee segmentboogvensters van het salon verdwenen. Op dat moment was de woning al in gebruik als eengezinswoning.

De art-nouveaustijl komt tot uiting in het materiaalgebruik, in de ongelijke behandeling van de traveeën en in de roedeverdeling van de vensters. In de Velodroomstraat ontwierp Du Bois voor dezelfde opdrachtgever een bijna identieke woning, die enkel afwijkt in de bovenste bouwlaag.

Het huis heeft drie bouwlagen onder zadeldak en twee ongelijke traveeën. De lijstgevel is bekleed met lichtgele baksteen, met een hardstenen plint en een houten kroonlijst boven de venstertravee. Decoratieve elementen zijn uitgevoerd in blauwe hardsteen, zoals de puilijst, sluit- en hoekstenen van de waterlijst boven de muuropeningen, de console onder het balkon en de diamantkoppen in de fries onder de kroonlijst.

De smalle rechter deurtravee steekt boven de kroonlijst uit, met een dakvenster dat door twee lisenen wordt geaccentueerd. Op de eerste en tweede bouwlaag segmentbogige muuropeningen. Accent op het brede deurvenster met een driezijdig balkon met fraaie ijzeren leuning. Andere behandeling van de bovenste bouwlaag met vier smalle rondboogvensters, en een klein balkon met smeedijzeren leuning. Schrijnwerk van deur en vensters op tweede bouwlaag zijn bewaard, en worden gekenmerkt door fijne roedeverdeling van de bovenlichten.