Louis Luyckx, bestuurder van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen op het Oostkwartier, diende in 1912 een aanvraag in voor de bouw van twee eclectische woningen. Het dossier vermeldt geen architect. Deze bouwmaatschappij was de motor achter de ontwikkeling van Zurenborg en realiseerde samen met verschillende architecten honderden woningen in de wijk, vaak in seriebouw. Kleine reeksen van twee of drie woningen werden ook gebouwd, een type waarvan dit ensemble een voorbeeld is.

Het gaat om twee ruime burgerhuizen van die traveeën en drie bouwlagen op een hoog souterrain. De gestucte lijstgevels, met hardstenen plint en houten kroonlijst, kregen een sterk versierd eclectisch parement van geschilderde bepleistering. De ornamentiek van het stucwerk werd sterk vervlakt, met het verdwijnen van onder meer de kransen onder de kroonlijst (12) en de geblokte pilasters in de bovengevel (10). De rechthoekige muuropeningen zijn afwisselend van vorm en plaatsing, wat zorgt voor levendige gevels, afwisselend ingedeeld in drie of twee traveeën. Centraal in de twee gevels een balkon op zware consoles. Bij nummer 10 kreeg de voordeur een opvallend ovaal bovenlicht, versierd met chutes.

Het authentieke schrijnwerk met kleine roedeverdeling is deels bewaard, net als het smeedijzerwerk bij de keldervensters en de balkons.

De woningen kennen een klassieke enkelhuisindeling, met een gang met trappenhuis in de deurtravee en een enfilade van salon, eetkamer en veranda in de bredere venstertravee. Het hoge souterrain bevatte de keuken, een badkamer werd op de eerste tussenverdieping voorzien aan de achterzijde van de woning.