In 1910 ontwierp architect Adolphe Van Coppernolle deze burgerwoning voor Louis Verhaegen, wonend in de Rudolphstraat 45. Van Coppernolle koos voor de beaux-artsstijl, een bouwstijl waarop hij zich rond 1910 een paar jaar heeft geconcentreerd. Ook de naastgelegen woning (12) tekende hij in eenzelfde stijl.

De woning heeft twee traveeën en drie en een halve bouwlaag onder een zadeldak waarin het ontwerp een beglaasde verhoogde nok voorziet die het centraal in de woning gelegen trappenhuis verlicht. De lijstgevel heeft een geprofileerde houten kroonlijst, een hardstenen plint met keldergaten en voetenschraper en een hardstenen puilijst die de lage gelijkvloerse verdieping afboordt. Typisch voor de beaux-artsstijl is de rijke aankleding van het parement met witte natuursteen.

Elke verdieping is anders uitgewerkt, als vertaling van de functies van de ruimtes op deze bouwlaag. De lage begane grond is als sokkel voor de woning uitgewerkt, met imitatievoegen in het natuurstenen parement. Rechthoekige voordeur en twee vensters, voorzien van verzorgd smeedijzeren traliewerk. Op deze bouwlaag bevinden zich vooraan een spreekkamer, een ruime hal met trappenhuis centraal in de woning en achterin een grote keuken. De bel-etage, met salon vooraan en eetkamer aan tuinzijde, trekt de aandacht met een breed korfbogig deurvenster met terras. De natuurstenen waterlijst is versierd met neorococo-rocailles. De derde bouwlaag, waar twee slaapkamers en een tussenliggende badkamer zitten, is verlicht met twee segmentbogige vensters. Verzorgde vormgeving met natuurstenen lekdrempels en geprofileerde omlijsting met oren en sluitstuk. De mezzanine heeft twee ovale vensters; op deze bovenverdieping eveneens twee slaapkamers.

Het originele schrijnwerk van deur en vensters, voorzien van fijne roedeverdeling op de verdiepingen, en met traliewerk op de begane grond, is authentiek bewaard.