In 1912 liet E. Cohen zijn woning verbouwen naar de plannen van aannemer H. Lauwaert. De bestaande woning vormde een ensemble met de woning rechts, en telde drie traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak, met een gestandaardiseerde, neoclassicistisch indeling van de lijstgevel. Bij de verbouwing werd de begane grond behouden, kreeg de eerste verdieping een meer originele indeling, en werd een tweede verdieping onder plat dak toegevoegd.

Klassieke opbouw van de bepleisterde, neoclassicistische gevel, met hardstenen plint, nadruk op de centrale travee met een balkon met smeedijzeren leuning, houten kroonlijst op rechte tandfries. Begane grond met imitatievoegen en met segmentbogige deur en vensters, regelmatig over de traveeën verdeeld. Op de eerste verdieping zitten de drie vensters op een iets origineler manier verdeeld over de gevel, met een breed centraal korfboogvenster en twee smallere rondboogvensters daarnaast. De in 1912 toegevoegde tweede verdieping heeft twee korfboogvensters met daartussen een paneel met neoclassicistisch stucwerk. Onder de kroonlijst, een fries met neoclassicistisch stucwerk in dezelfde stijl, met plantenslingers, strikken en adelaars.

Het schrijnwerk van de begane grond is vervangen. Op de verdieping is het begin-20ste-eeuwse houtwerk van de vensters bewaard: houten T-vensters, op de bovenverdieping met gele beglazing van het gedeelde bovenlicht.