Deze rijk versierde neoclassicistische burgerwoning werd in 1905 ontworpen door architect Jacques De Weerdt. Hij realiseerde het huis voor eigen rekening; het is niet duidelijk of hij er ook zelf ging wonen of dat hij de woning liet bouwen als investering.

De meeste ontwerpen die De Weerdt in deze periode realiseerde op Zurenborg zijn in een zuivere art nouveau, vaak gebaseerd op Brusselse voorbeelden. In de Waterloostraat bijvoorbeeld, tekende hij een opvallende reeks in 1904-1905, namelijk het ensemble De Mot, het huis voor Joseph Verheyen, Woning Napoleon en Woning Les Mouettes. Al deze huizen bouwde hij voor particulieren. De woning die hij hier voor eigen rekening realiseerde, kreeg een meer behoudsgezinde, burgerlijke bouwstijl aangemeten. Door de rijke, zware neoklassieke versiering, kreeg de neoclassicistische gevel een statige uitstraling.

De woning telt drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak. De lijstgevel is bepleisterd en witgeschilderd, op een blauwe hardstenen plint met twee keldervensters die met een hanenkam zijn bekroond, en met een houten kroonlijst op klossen. Klassieke aanpak van de begane grond, met rechthoekige deur en twee dito vensters, in geprofileerde omlijsting. De bovengevel heeft een van de standaarden afwijkende aanpak, met kolossale pilasters die de verdiepingen verenigen. Op de eerste verdieping, een drielicht met tussenzuilen die een entablement dragen, bekroond met vazen. De bovengevel wijkt af van de tekening in het bouwdossier, en is verlicht door een serliana, onder geprofileerde omlijsting, een element uit de neorenaissance.

Het schrijnwerk in de vensters is bewaard, met guillotinevensters beneden en T-vensters op de verdiepingen. De voordeur heeft een art-decovormgeving: de dubbele deur heeft beglaasde panelen die met art-decotraliewerk zijn versierd.