Deze eenvoudige neoclassicistische burgerwoning werd in 1900 getekend door architect Emile Wauters in opdracht van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier. Deze bouwmaatschappij, met als vertegenwoordiger L.J. Luyckx, werd opgericht in 1886 en was de motor achter de ontwikkeling van de wijk Zurenborg. De maatschappij liet voor eigen rekening talrijke woningen bouwen. Hun realisaties zijn heel verscheiden in omvang, typologie van de woningen en bouwstijl.

Emile Wauters was één van de meest actieve bouwmeesters in Zurenborg, hoewel hij er zelf niet ging wonen. In zijn oeuvrelijst staan voorbeelden van burgerhuizen in alle gangbare neostijlen. Wauters zou ook aandeelhouder worden van de maatschappij en bepaalde als investeerder, aandeelhouder en als ontwerper in belangrijke mate mee het beeld van Zurenborg.

De woning werd gerealiseerd samen met de links aansluitende woning op nummer 23, die identiek en in spiegelbeeld was gebouwd, maar nu helemaal is verbouwd. In nummer 25 is het originele ontwerp goed afleesbaar. Het is een burgerhuis van twee bouwlagen en drie traveeën onder mansardedak (met nieuwe dakvensters). De lijstgevel is bepleisterd en wit geschilderd en is klassiek ingedeeld, volgens de 19de-eeuwse standaarden. Plint in blauwe hardsteen, houten kroonlijst op modillons, kordonlijst en doorlopende onderdorpels, imitatievoegen op de begane grond, rechthoekige muuropeningen die regelmatig in de gevel zijn geplaatst, accent op de centrale travee door een balkon met balustrade. Het originele schrijnwerk is bewaard: dubbele deur met paneelversiering en bovenlicht, T-vensters.