Voor het eerst vermeld in 1087 als Renrode, bezit van de abdij van Sint-Truiden; de eerste kapel werd gebouwd door Jan en Willem van der Bruggen (de Ponte), augustijner kanunniken uit Corsendonck; in 1558 wordt de kapel vermeld als afhankelijkheid der parochie Donk, in 1576 beneficie van de pastoor van Binkom.

Tussen 1691 en 1694 kreeg de kluis statuten als "Hermitage des St. Cruys tot Reynroode", een ermitage van paters van de derde orde der Geschoeide Karmelieten; tussen 1714 en 1720 bouw van het huidige klooster, en tussen 1794 en 1798 bouw van de huidige kapel; in 1798 gaat de kluis in privaat bezit over, en wordt eind 19de - begin 20ste eeuw omgebouwd tot landbouwuitbating.

In zijn huidige vorm een rechthoekig complex met gebouwen gegroepeerd rondom een binnenkoer, en aan de zuidzijde verbonden met de kapel. Merkwaardige, vrij hoge ligging ten opzichte van de weg.

Classicistische kapel thans omgebouwd tot koelkamer voor fruit; de buitengevels bleven bewaard. Zaalkerk van drie traveeën met een halfronde apsis. Baksteenbouw met gebruik van zandsteen voor de hoekbanden en de vlak omlijste rondboogvensters.

Een zandstenen waterlijst bekroont de voorgevel en draagt het thans licht verlaagde fronton. Monumentaal opgevatte portaaltravee: rondboogpoort, ingeschreven in een zandstenen omlijsting op neuten en voorzien van een als entablement opgevatte druiplijst. Geprofileerd beloop met een bewerkte sleutel en imposten met diamantkopmotief, druiplijst en aansluitend, gelijkaardig rondboogvenster. Tegen de westgevel werd in dezelfde periode een bakstenen aanbouwsel onder lessenaarsdak opgetrokken, voorzien van een steekboogvenster in een licht uitspringende zandstenen omlijsting. Hier tegenaan een recente stapelplaats.

Het oudste gedeelte van de Kluis bleef bewaard in de west- en zuidvleugel en dateert uit de eerste helft van de 18de eeuw. Traditionele baken zandsteenbouw op een gecementeerde plint; zandstenen kruis- en kloosterkozijnen met sponningbeloop, grotendeels gedicht, en drie behouden zandstenen rondboogpoortjes met kwarthol beloop, negblokken en licht uitspringende, vlakke sluitsteen en imposten. Aanpassing uit de tweede helft van de 18de eeuw aan de oostgevel van de westvleugel in de vorm van twee vlak omlijste zandstenen steekboogdeuren met kwarthol beloop en voorzien van negblokken, licht uitspringende sluitsteen en getralied bovenlicht met zandstenen tussendorpel. Zonnewijzer in dezelfde gevel.

De westvleugel werd ongeveer een halve meter verlaagd en afgedekt met golfplaten; in de westgevel een recente: poort. Het ectergedeelte der zuidvleugel werd met één bouwlaag verlaagd en is thans afgedekt met een lessenaarsdak. De zuidgevel der noordvleugel werd volledig gedicht, de noordgevel is gecementeerd en van nieuwe muuropemngen voorzien.

De oostvleugel bewaart zijn uitzicht uit de tweede helft van de 18de eeuw. Smalle vensters in vlakke zandstenen omlijsting; grotendeels aangepaste vensters in de gecementeerde voorgevel, doch behouden, rechthoekige deur in een geprofileerde zandstenen omlijsting met oren, neuten met classicistische inslag en sluitsteen, en bekroond met een entablement; bovenlicht voorzien van een oorspronkelijke waaier. Noord- en oostvleugel thans onder plat dak.