Het kerkhof omheen de parochiekerk herbergt graftekens van de 17de tot de 21ste eeuw.

Historiek

Volgens de laat 18de-eeuwse Ferrariskaart waren de kerk en het kerkhof van Stevoort gelegen op een eiland in de Herk. Die situatie bleef bewaard tot minstens aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. De Atlas der Buurtwegen uit 1841 toont ten zuidwesten van de kerk een brug over de Herk. Die overgang bestaat vandaag nog steeds. Van daar liepen twee buurtwegen over het kerkhof, buurtweg nr 21 van zuid naar noord en buurtweg 38 van west naar oost. Beide buurtwegen kruisten dan ook de omwalling. Tijdens het interbellum moet de omwalling gedempt zijn en werd het kerkhof vergroot. In de jaren 1980 werd het kerkhof naar het noordoosten vergroot. Historische foto’s uit de tweede Wereldoorlog tonen dat het kerkhof toen vergroend was en dat er op enkele hardstenen grafkruisen na voornamelijk houten kruisen onder een hellend dakje stonden.

Beschrijving

Omhaagd kerkhof met graftekens daterende van de 17de eeuw tot de 21ste eeuw, in het zuidwesten toegankelijk via een brug over de Herk.

Het hardstenen grafkruis Van den Roye heeft gelobde armen en een geriemde voet. De kop is versierd met een in laagreliëf uitgevoerde bloem en een IHS-monogram. De ingebeitelde graftekst luidt Hier liet begraven Gilis Van den Roye die sterft A° 1654 30 april en Agnes Knapen syn huisvrau sterf A° 1646 3 Mart Bidt voor die ziele.

Het hardstenen gelobde en aan de voet geriemde hardstenen kruis Beyns heeft in de kop een IHS-monogram in laagreliëf. De ingebeitelde graftekst luidt Hic Sepultus est […]  Joes Beyns pastor huius loci oui obyt 19 augusti (?) 1782 et mater eius Maria Deluille que obyt 15 aprilis 1779 Requiescant in pace.

Het hardstenen grafkruis Druckmans heeft een puntig toelopende kop. Onder een ingebeiteld IHS-monogram staat de eveneens ingebeitelde graftekst Hier ligt begraeve [...]rde Druckmans die sterf 29 novembris 1629 Bidt voer die ziele. 

De website Balat vermeldt nog het 17de-eeuws grafkruis Van der Straelen dat bij het plaatsbezoek niet werd opgemerkt.

De 19de-eeuwse en vooroorlogse 20ste-eeuwse graftekens kenmerken zich door het gebruik van blauwe hardsteen. De kenmerkende vormen komen voor: gelobde kruisen voor pastoors naar 17de- en 18de-eeuwse model, neogotische kruisen, stèles met kruisen afgetopt in eclectische en neogotische stijl, een gietijzeren kruis. Uit het interbellum dateren hardstenen graftekens in sobere art-decostijl terwijl de naoorlogse periode vertegenwoordigd is met modernistische graftekens in zowel hardsteen – al dan niet met tekstplaten uit marbriet en graftekens in marmer en graniet.

Het plaatsbezoek vond plaats in 2019.

Hyacinth Martens, erkend als bouwmeester, kreeg in de late 19de eeuw de opdracht tot het vergroten van de Sint-Martinuskerk te Stevoort.