omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Niklaas
Deze vaststelling is geldig sinds
omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Niklaas
Deze vaststelling was geldig van tot
Neogotische kruisbasiliek, met oude kern (middenbeuk) van 1628; in 1899 uitgebreid met koor en transept; in 1901, na brand, vernieuwing van het dak en de toren (daterend van 1843); in 1942 toevoeging van de zijbeuken.
De plattegrond beschrijft een driebeukig schip van vier traveeën, met ingebouwde westtoren, transept van één travee, en een koor van één travee met driezijdige sluiting en zuidoostelijke sacristie. Baksteenbouw met verwerking van natuursteen.
Overwelving door middel van een houten tongewelf.
Bron: SCHLUSMANS F. met medewerking van GYSELINCK J., LINTERS A., WISSELS R., BUYLE M. & DE GRAEVE M.-C. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6n1 (A-Ha), Brussel - Gent.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
In het archief van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) zijn ontwerpplannen bewaard voor:
Kerkhof ten zuiden van de kerk met 20ste-eeuwse graftekens en één 18de-eeuws grafkruis.
Volgens de laat 18de-eeuwse Ferrariskaart was het kerkhof van Wimmertingen een vierkant perceel met bomen omzoomd. De Atlas der Buurtwegen uit 1841 toont dan weer een onregelmatig kerkhof met een gracht gescheiden van de omringende wegen. De Kaart van België van 1873 bevestigt reeds de huidige toestand van een kerk gelegen ten zuidwesten van twee kruisende wegen terwijl de kaart van 1904 ook expliciet een kerkhof afbeeldt.
Het kerkhof ligt ten zuiden van de kerk. Er staan voornamelijk hardstenen 20ste-eeuwse graftekens in eclecticisme, art deco en modernisme. Te midden een met een neogotisch metalen hekken omheinde graftuin staan twee afgeschuinde hardstenen zerken met een bekronend kruis en een met een kruis afgetopte stèle. Enkele modernistische graftekens in kunststeen, marmer en graniet duiden de naoorlogse evolutie.
Opmerkelijk is het 18de-eeuwse, deels gebroken, grafkruis Van den Borne. Het gelobde en aan de voet geringde kruis heeft in de kop een IHS-monogram in laagreliëf en in de voet een ingebeitelde schedel met dijbeenderen. De ingebeitelde graftekst luidt Hier ligt begraeven Ioanes Van den Borne gestorven den 15 8ber 1778 yns ouderdoms 20 jaeren Bidt voor de ziele.
Het bezoek vond plaats in 2019.