Gelegen op de lijn Mechelen - Sint-Niklaas, opgericht in 1870, namelijk middendeel en benedenverdieping van voormalige woning van de stationschef; later, onder meer in 1924 en 1955, uitgebreid en aangepast.
Karakteristiek voor de stations op de lijn Mechelen-Terneuzen is de haakse inplanting van de stationswoning. Complex van één + zeven + één travee en twee + één bouwlaag onder pseudo-mansarde- en zadeldak (nok loodrecht op en parallel aan straat, kunstleien en mechanische pannen).
Sobere baksteenbouw gemarkeerd door kordons en steekboognissen. Deels rechthoekige, doch overwegend steekbogige muuropeningen. Aan perronzijde: sierlijke smeed- en gietijzeren luifel op zuiltjes. Gelijkaardig bijgebouw met deels aangepaste muuropeningen ten oosten.
PEPERMANS G., De spoorweg Mechelen-Terneuzen, sine loco, 1979.
Bron: DE SADELEER S., KENNES H., PLOMTEUX G. & STEYAERT R. 1995: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Mechelen, Kanton Puurs, Klein-Brabant, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 13n3, Brussel - Turnhout. Auteurs: Steyaert, Rita Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
