Watermolen op de Molenbeek, met de straat verbonden door middel van een oprit en een brug over de beek.

Alleenstaand gebouw van vijf traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen) met lagere nokhoogte boven de twee linker traveeën, en afgewolfd aan de zuidoostzijde; huidig uitzicht uit de 19de eeuw, doch waarschijnlijk oudere kern. Beschilderd bakstenen gebouw, waarvan de zuidwestgevel van een gecementeerde plint voorzien is; de twee linker traveeën schijnen een aanpassing of een toevoeging; gesmeed ijzeren muurankers. Houten laadvenster onder zadeldekje boven de vierde travee; overige muuropeningen onder metalen I-balken. In de achtergevel, vier rechthoekige vensters onder houten latei; kleine bijbouw onder schilddak tegen het molenhuis. De zuidoostgevel, waar zich het metalen molenrad bevindt, heeft een onderbouw van natuursteen, en een bovenbouw in stijl- en regelwerk, thans met asbestplaten bedekt.

Buitenwerk: betonnen goot, en vanuit interieur met balk te bedienen sluiswerk; betonnen stoel. Omstreeks de Tweede Wereldoorlog geplaatst metalen bovenslagrad (thans zwaar vervallen): het pk-verlies door de kleinere diameter wordt hier duidelijk gecompenseerd door de grotere breedte van het rad. Constructie rad: plaatijzeren bakken geklonken tussen plaatijzeren velg; platijzeren spaken met schroefbouten bevestigd op velg en gietijzeren askop; ijzeren as. Binnenwerk: thans afgesloten en onbereikbaar. Van exterieur twee maalstoelen (houten steenkist) merkbaar; waarschijnlijk verticaal opgesteld drijfwerk, met krachtverdeling door groot horizontaal kamwiel.

Dwarsschuur met haakse stallen tegenover het woonhuis, voor kort verlaagd, en zadeldaken door lessenaarsdaken vervangen.