is aangeduid als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Kerkhoeve met tiendschuur en omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Kerkhoeve met tiendschuur
Deze vaststelling is geldig sinds
omvat de aanduiding als beschermd monument Kerkhoeve: boerenwoning en tiendschuur
Deze bescherming is geldig sinds
omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Kerkhoeve of Kleine Hoeve met tiendschuur
Deze vaststelling was geldig van tot
"Kerkhoeve" of "Kleine Hoeve", hoeve met tiendschuur, in 1771 door Geraard, graaf van Loon aan de abdij van Averbode geschonken. De schuur werd opgericht circa 1492, de hoeve dateert van circa 1700. In 1796 kwam de hoeve in privébezit, ze werd verkocht aan J. Jamar.
Hoeve met losstaande bestanddelen, wat afgelegen van de straat, doch met een weg ermee verbonden. Eikenaanplanting ten zuidoosten, boomgaard ten westen.
Ten oosten, woonhuis met stal, met huidig uitzicht uit de tweede helft van de 18de eeuw doch mogelijk oudere kern; vijf en vier traveeën onder mank, afgewolfd zadeldak (mechanische pannen). Bepleisterd en witgekalkt bakstenen gebouw met een gepikte plint. Dubbelhuis, afgelijnd door een bepleisterde kroonlijst. Vier beluikte, getoogde vensters in een omlijsting van gesinterde baksteen met beschilderde, natuurstenen sluit- en aanzetstenen; twee houten zolderluiken. Getoogde deur in zelfde omlijsting als de vensters. Stal (met kleine rechthoekige vensters) onder lessenaarsdak tegen de voorgevel. De achtergevel is voorzien van een dubbele, rechte muizentandfries; kleine rechthoekige vensters. Recent aanbouwsel onder lessenaarsdak tegen de rechter zijgevel.
Ten westen, tiendschuur van zeven traveeën onder schilddak (mechanische pannen); ijzerzandsteen in groot en regelmatig verband, op verschillende plaatsen door baksteen vervangen. Oorspronkelijke ijzerzandstenen steunberen met geprofileerde afzaat, alleen op de westzijde bewaard; bakstenen steunberen tegen het bakstenen gedeelte der zuidgevel. In deze gevel bleef een getoogd, ijzerzandstenen venstertje met afgeschuinde neg bewaard; voorts drie getoogde bakstenen venstertjes en een bakstenen rondboogdeur. De noordgevel bleef voor het grootste gedeelte in ijzerzandsteen bewaard. Dit geldt eveneens voor de beide zijgevels, die voorzien zijn van aangepaste muuropening.
Bron: SCHLUSMANS F. met medewerking van GYSELINCK J., LINTERS A., WISSELS R., BUYLE M. & DE GRAEVE M.-C. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6n2 (He-Z), Brussel - Gent.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
De hoeve wordt op de Kabinetskaart van de Ferraris voorgesteld als een complex met vier losstaande gebouwen, waarvan één deels omgeven wordt door een L-vormige gracht. Rondom de “Cense de Kleyne Hoeve” komen omhaagde akkerpercelen voor. De kaart van Vandermaelen geeft de hoeve weer te midden van grasland en akkers.
De hoeve, weg van de straat gelegen, is bereikbaar vanop de Schoterweg via een noord-zuid gerichte half verharde toegangsdreef met Amerikaanse eik (Quercus rubra) en vanop Schans via een oost-west georiënteerde veldweg omgeven door een bomenrij van zomereik (Quercus robur). Rondom de hoeve liggen vandaag akkerpercelen en grasland, bereikbaar via verschillende veldwegen. De toegangsdreef vanop de Schoterweg geeft uit op een klein bebost perceel met woning.