Historiek

Georiënteerd bedehuis gelegen te midden van gekasseid plein met linden. Omlopend bakstenen druippad. Ten zuiden, monument ter herdenking van de slachtoffers van Eerste en Tweede Wereldoorlog. Driebeukige hallenkerk aanknopend bij de regionale baksteengotiek qua algemene opzet en een aantal details als onder meer metselaarstekens van rode baksteen; in 1924-1929 opgetrokken naar ontwerp van architect J. Viérin (Brugge), ter vervanging van de oorspronkelijke romaans-gotische kerk, welke tijdens de Eerste Wereldoorlog vernield werd. Grosso modo naar vooroorlogs uitzicht heropgebouwd echter een tiental meter oostwaarts verschoven, zie aanleg- en rooilijnplan.

In oorsprong romaans-gotische kerk waarvan de bouwcampagne start in de 13de eeuw en beëindigd wordt in de 15de eeuw. In 1564 wordt een nieuwe gotische toren geplaatst. Na zware beschadigingen tijdens de godsdienstoorlogen wordt de kerk in het eerste kwart van de 17de eeuw heropgebouwd door J. Van Ooststraete (Izegem) en krijgt het interieur van de kerk een barokke aankleding. In 1641 worden de koren uitgelengd. Na afbraak van de oude houten toren wordt in 1860-1888 een nieuwe toren geplaatst, die reeds in 1890 vernield wordt en herbouwd in 1900, onder leiding van P.N. Croquison (Kortrijk). De toren wordt opnieuw vernield tijdens de Duitse terugtrekking in 1918.

Beschrijving

De plattegrond ontvouwt: een voorgeplaatste zware vierkante westtoren, een driebeukig schip van zeven traveeën, zijbeuken met rechte sluiting en een koor van één halve travee en een driezijdige sluiting. Zuidelijke sacristie. Ten noorden doopkapel ter hoogte van tweede travee.

Lichte baksteenbouw waardoor de kerk de indruk wekt volledig uit witte natuursteen te zijn opgetrokken; leien zadeldaken.

Westtoren van vier geledingen gemarkeerd door haaks op elkaar gestelde hoeksteunberen met versnijdingen, afgelijnd door een borstwering met blinde driepasboog; polygonale hoektorentjes; natuurstenen plint. Verdiept korfboogportaal in natuurstenen omlijsting; druiplijst met hogels en kruisbloem. Derde geleding getypeerd door blinde spitsboogvensters onder druiplijst en metselaarstekens. Gekoppelde spitsbogige galmgaten. Achtzijdige spits gemarkeerd door hogels. Polygonale traptoren eveneens onder bakstenen spits.

Traveeën van schip en koor geritmeerd door versneden steunberen en spitsboogvensters (drie- en vierlichten) in geprofileerde omlijsting op afzaten.

Interieur

Bepleisterde en witgeschilderde hallenkerk geritmeerd door bakstenen spitsbogige scheibogen op natuurstenen (Euville) zuilen met achtzijdige sokkel en bladkapiteel. Houten spitstongewelf met gepolychromeerde ribben en balksleutels; trekbalken op natuurstenen consoles. Vlak overzolderd portaal. Doksaal met mangat.

Mobilair

Nog deels 18de-eeuws meubilair onder meer preekstoel van 1715; communiebank van 1739 met onder meer symbolen van de eucharistie; eiken renaissancekoorgestoelte uit het eerste kwart van de 16de eeuw. Neogotische altaren en doksaal uit de 19de eeuw. Romaanse doopvont. 16de-eeuwse graftombe in zuidelijke zijbeuk van Jacob van Thiennes en zijn tweede echtgenote Katelijne van Ognies met ligfiguren van het overleden echtpaar en hun respectievelijke wapenschilden.

Koor met drie figuratieve glasramen die onder meer Heilige Jozef, paus Pius X en Kasteel en kerk van Rumbeke weergeven. Orgel van J. Anneessens (Menen) na de Eerste Wereldoorlog.