Zogenaamd "Huis Wyckhuyse", neoclassicistisch woonhuis van 1873-1874. Parement van witte natuursteen aangebracht in 1913 samen met toevoeging van halve bouwlaag; gebruik van blauwe hardsteen onder meer voor plint, deuromlijsting en balkon. Heden regionale bankzetel. Gerenoveerd tussen 1994-1996. Eclectische stijl met neorococo-elementen. Onderkelderd herenhuis van twee en een halve bouwlaag en vijf traveeën. Lijstgevel rechter deurrisaliet gemarkeerd door middel van smeedijzeren dubbele deur van L. Van Boeckel (Lier), bekroond met balusterbalkon steunend op monumentale consoles; op de tweede bouwlaag gecanneleerde pilasters met Korinthische kapitelen waartussen een deurvenster - met versierd boogveld - dat samen met het ovale bovenlicht gevat is in een geriemde omlijsting onder sluitsteen met schelpmotief. Verhoogde begane grond met steekboogvensters, rechthoekige bovenvensters en ovale oculi in de mezzanino, alle in een geriemde omlijsting met dropmotief en sluitsteen tussen festoenen. Onderdorpels - op consoles - met smeedijzeren leuningen door L. Van Boeckel. Gekorniste houten kroonlijst met tandfries en klossen.

Interieur met rijkelijke neorococo-inrichting: onder meer inkom- en trapzaal met marmeren vloeren, marmeren trap met leuning gesmeed door L. Van Boeckel waarboven zenitale verlichting van gebrandschilderd glas in lood. Uitgewerkte deurstukken. Salon met rijkelijk versierde panelen afgewisseld met spiegels; overgang naar klein salon door middel van gecanneleerde gemarmerde zuilen en pilasters. Marmeren schouwmantel waarboven spiegel en schilderij, vermoedelijk van E. Duyvewaardt.