Zogenaamd "Vlinderbeekhof", historische hoeve ten westen begrensd door de Vlinderbeek; oudste vermelding teruggaand tot 1480 als "Vlienderbeekhof"; ook duidelijk zichtbaar op de Ferrariskaart (1770-1778). Wederopbouwhoeve uit de jaren 1920, teruggaand op de regionale hoevebouw.
Opstelling: losse, lage bestanddelen U-vormig gegroepeerd rondom een erf met centraal grasplein, ter vervanging van de voormalige vaalt, en omlopend gekasseid pad; lange erfoprit ten zuiden waarvan de ingang gemarkeerd wordt door recente kapel; ten noorden, woonhuis, ten noordwesten, kalverstal en ten westen, voormalige stalvleugel en cichorei-ast; bakhuisje ten noordoosten en dubbele dwarsschuur ten oosten van het erf.
Aanplantingen: erfoprit geflankeerd door japanse kerselaars; erf beschaduwd door diverse boomsoorten; boomgaard ten westen.
Materialen: verankerde, donkere baksteenbouw; pannen (mechanisch) zadeldaken onder meer met overstekende dakrand.
Indeling: boerenhuis met dubbelhuisopstand van zeven traveeën; centraal dakvenster met puntgevel; twee recent toegevoegde dakkapellen; dakruiter; vernieuwd houtwerk en natuurstenen muuromlijstingen; met schijnvoegen gecementeerde zijpuntgevels met beluikte rondboogvensters; bovenlichten met radverdeling; dubbele dwarsschuur met wagenhuis en aardappelkelder; stalvleugel met onder meer paardenstal; witbepleisterde bakstenen troggewelfjes tussen ijzeren I-balken.
- Archief Heemkundige Kring Dadingisila.
- DESSEIN J., De geschiedenis van een dynamisch dorp en bedevaartsoord, Dadizele, 1996, p. 69.