Historische hoeve zogenaamd "'t Groot Schardouw", teruggaand op de heerlijkheid Scardauwe; de oudste vermelding gaat terug tot 1290. Aangegeven op de Ferrariskaart (1770-1778) als "Schardouwe Goet"; losse bestanddelen, populierendreef (verdwenen na 1976) en omwalling, zie resten in het noorden en noordoosten; eveneens aangeduid op de Atlas der Buurtwegen (1843) maar nu als "Groote Schardauw"; grosso modo zelfde opstelling, maar met 19de-eeuwse uitbreidingen in het zuiden.

Losse, lage bestanddelen van donkere baksteen onder pannen zadeldaken - onder meer overstekende dakranden-, rondom een onverhard erf met vaalt; gekasseide stoepen. Onverharde zuidelijke erfoprit tussen schuur en stal.

Aan straatoverzijde bakstenen 19de-eeuwse kapel. Rechthoekig gebouw met vijfzijdige sluiting gemarkeerd door versneden steunberen; leien zadeldak (n straat) met fijn ijzeren kruis. Puntgeveltje met muurvlechtingen en twee natuurstenen gevelstenen met verweerde wapenschilden waaronder arduinen gevelstenen met "FUNDAVIT" en "RESTAURAVIT"; spitsboogdeur.

Interieur: Onze-Lieve-Vrouw van Lourdesbeeld.

Zuidelijke erftoegang gemarkeerd door poort met muurankers 1772. Brede korfboogpoort, waarboven sterk verweerd en monumentaal natuurstenen wapenschild van de familie Van der Gracht; rechts aanpalende recente stalvleugel.

Ten oosten, woonhuis van negen traveeën aansluitend bij het langgestrekte type. Witbeschilderde verankerde lijstgevel op gepikte plint. Getoogde muuropeningen; deuren met onder meer gedeeld bovenlicht; bakstenen bordes. Rechter travee: kelderluik.

Ten noorden, dubbele dwarsschuur met volledig aangepast interieur; moerbalk met jaartal 1771. Aangepaste muuropeningen; rondboogpoort met klinket. Rechter poort werd toegemetseld. Rechter travee: via steektrap toegang tot de graanzolder.

19de-eeuwse erfuitbreiding met schuur en stal ten zuiden van erf; schuur met muurankers 1822 in zijpuntgevel. Schuurgevels gemarkeerd door versneden steunberen en asemgaten. Stalvleugel: zijpuntgevel met uilengat en vlechtingen.