Oude bedevaartplaats waarvan de oorsprong zou opklimmen tot de 13de eeuw. Kapel van 1861, ijzeren kruis van 1864, opgericht begin 1865 en zeven omringende kapelletjes met een kruisweg uit 1895, gelegen op een hoogte met aan de voet vijf waterputten van 1691, als symbool van de wonden van de gekruisigde Christus.

Hoogdag voor de kapel was de bedevaart van Goede Vrijdag met tezelfdertijd een jaarmarkt. Volgens de legende ontstond het bedevaartsoord toen een schaapherder circa 1260 van koorts genas door de heilzame werking va het water uit de bron op de Lieve-Vrouweheide te Bevel, als aandenken plaatste hij een houten kruis op de berg waar debron ontsprong. In 1691 werd de bron van de bedevaartplaats omgevormd tot vijf waterputten.

Centrale, neoclassicistische kapel van twee traveeën + portiek onder zadeldak (nokrichting parallel aan de straat, kunstleien), opgericht in 1861 zie inscriptie). Rechthoekige, witgeschilderde baksteenbouw met portiek op bruin geschilderde Dorische zuilen. Betraliede korfboogvensters met ijzeren roeden en deur in een bruin geschilderde omlijsting met bekronend kruismotief. Bepleisterden beschilderd interieur met tongewelf.

Rondom de kapel: zeven witgeschilderde spitsbogige, kruiswegkapelletjes van 1895 met telkens afbeeldingen van twee staties in spitsboognissen.

Vóór de kapel: monumentaal kruisbeeld op hoge, beschilderde sokkel met in het Latijn en in het Nederlands een spreuk van Joannes Chrysostomus als opschrift, tevens vermelding van de oprichter (F. Le Grelle) en het bouwjaar (MDCCCLXIV).

Ten zuiden van de kapel: vijf, lager gelegen, stenen waterputten met arduinen dekstenen en ten zuidwesten moderne natuurstenen piëta van 1961, gesigneerd Jos Jacobs.