Eertijds leengoed en tot jachtslot versterkte hoeve met omgrachting en ophaalbrug, gelegen op het kruispunt van vier dreven; volgens J. Verbesselt als een hof van de Berthouts opklimmend tot vóór de 13de eeuw en de oudste ontgonnen plaats van de "Boenderheyde". Heden verbouwd tot drie landbouwerswoningen met boomgaard ten noorden en omlopende weg op het tracé van de vroegere omgrachting; de westelijke (Berentrodedreef) en de zuidelijke (Kleinhoflaan) toegangsdreven bleven als dusdanig behouden, evenals de even ten noordwesten gelegen verbindingsdreef (Groenstraat) naar de Krankhoeve en de Oude Baan.

Hoger en oudste centraal gedeelte in traditionele bak- en zandsteenstijl, opgetrokken tussen 1505 en 1544 door de familie Wyts (confer balksloffen met wapenschild op de bovenverdieping); deels aangepast, aansluitend westelijk deel met klokgevel, in 1671 gebouwd door de familie Baert-Gillis (confer eertijds wapenschild en jaartal in westelijke gevel); oostelijk deel bijgebouwd in 1755, na een brand in 1932 hersteld en later verbouwd.

Heterogeen complex van één en twee bouwlagen onder zadeldaken (nok parallel met de straat, pannen en leien) met verspringende gevellijnen, aangepaste, deels gedichte rechthoekige muuropeningen. Nummers 73 en 75 met gebruik van zandsteen voor plint, speklagen, hoekblokken en omlijstingen. Verankerde nummer 75 met zijtrapgevels en steigergaten. Nummer 73 met recent aangepaste westelijke klokgevel, gecementeerde top. Vrij gesloten noordelijke achtergevel met door lisenen gemarkeerde middentravee, grotendeels gedichte vensters, op bovenverdieping: één driehoekig en één gebogen fronton. Haaks 20ste eeuws aanbouwsel. Deels vernieuwde, T-vormige nummer 77 met oudere kern (meest oostelijk deel). Sobere, verankerde baksteenbouw met aangepaste en gedichte muuropeningen, onder andere korfboogpoorten in oostelijke puntgevel en noordelijke achtergevel.

Ten noorden: lage, bakstenen bijgebouwen onder pannen zadeldaken, rondom een gekasseid, rechthoekig erf; onder andere open wagenhuis.

In de boomgaard: merkwaardige vierkante, vermoedelijk 17de-eeuwse, arduinen putkuip met smeedijzeren banden bevestigd in lood. Bij opgravingen in 1971-1972 werden hier naast funderingen en pot- en schotelscherven, enkele munten gevonden onder andere uit midden 15de eeuw.