Voormalig "Kinderen Alijnshospitaal", nu het Huis van Alijn. Godshuis toegewijd aan de Heilige Catharina, ontstaan bij de verzoening van een jarenlange vete in de 14de eeuw tussen de twee Gentse patriciërsfamilies Rijm en Alijns. De kinderen Alijns werden vermoord in de Sint-Janskerk: als vergoeding verplichtte men de familie Rijm een godshuis op te richten.

Reeds vervallen in de 16de eeuw werd het geheel gerestaureerd en uitgebreid door Lieven de Pottelsberghe in de eerste decennia van de 16de eeuw, de huidige kapel dateert van 1543-46. Tot midden 19de eeuw bewoond door 18 oude vrouwen. Het oude complex werd volledig hersteld naar plannen van Valentin Vaerwijck en doet sedert 1962 dienst als Museum voor Volkskunde.

Aan de straatzijde telt het complex, dat volledig witgekalkt is, acht huisjes in bak- en zandsteen, van drie traveeën, twee bouwlagen en een groot zadeldak (leien). Kruisvensters en deurtjes met tussendorpel op consoles. De dakvensters met rechthoekige vensters hebben een puntgevel met top- en schouderstukken. Het eerste huis, afgewerkt met een trapgevel is groter dan de andere.

Ernaast verleent een rondboogpoort, met renaissancenis, waarin het beeld van de Heilige Catharina prijkt, en de inscriptie "Kindren Halijns Hospital 1363", toegang tot de binnenkoer met achttien huisjes. Aan de zuidkant van de binnenkoer, huizenrij van enkelhuizen met twee bouwlagen; aan de west- en noordkant met één bouwlaag. Elk huisje telt twee traveeën met een kruiskozijn en een korfboogdeurtje, en een tuitdakvenster met schouderstukken.

Ten oosten laatgotische kapel in bak- en zandsteen op een plint van Doornikse kalksteen: éénbeukig schip met spitsboogvensters van drie traveeën met erboven een vergaderzaal, met kruiskozijnen; polygonale toren afgedekt met torenspits (leien) aan de trapgevel ten westen; schoorsteen op stervormige plattegrond aan de trapgevel ten oosten. Getrapt dakvenster in het zadeldak (leien). Thans zijn de huisjes met het oog op het museumbezoek inwendig onderling verbonden.