Voormalig zogenaamd "Wulfaert Vilainsteen en Hof van Schardau" heden "Laurent Instituut". Stedelijke school sinds 1887 zogenaamd naar François Laurent (1810-1887), hoogleraar in burgerlijk recht aan de Rijksuniversiteit Gent, tevens schrijver van historische werken, met enorme belangstelling voor de onderwijsproblemen in ons land. Huidig schoolcomplex bestaande uit twee totaal verschillende delen:

Zogenaamd "Hof van Schardau". Gotisch steen volgens archiefstukken gebouwd circa 1540 door F. Van der Gracht. Einde 16de eeuw klooster der Rijke Claren, in 1623, samen met het zogenaamde "Wulfaert Vilainsteen" door de schepenen gekocht en ingericht als weeshuis voor meisjes zogenaamd "Blauwe Meiskensschool". Het gotische Wulfaert-Vilainsteen werd in 17de-eeuwse stijl verbouwd en het Hof van Schardau werd met één verdieping verhoogd en de trapgevel vervangen door een nog behouden lijstgevel met twee getrapte dakvensters. Stedelijke school sinds 1864 en definitief eigendom van de stad in 1901, werd de 18de-eeuwse Blauwe Meiskensschool afgebroken en in 1902 vervangen door het huidige schoolgebouw naar ontwerp van stadsarchitect Charles Van Rysselberghe. Restauratie van behouden oude vleugel in 1903.

Breedhuis van vier traveeën met drie bouwlagen onder hoog zadeldak (leien) met getrapte dakvensters. Voorgevelparement en sokkel van Balegemse zandsteen, geritmeerd door kruiskozijnen, afgelijnd door waterlijsten. Centrale laat-gotische korfboogvormige poort met breed holrond beloop op neuten, met wapenschild van de familie Van der Gracht (?) als sluitsteen en bekronende accoladevormige druiplijst, verrijkt met hogels en kruisbloem. De kleine rechthoekige benedenvensters verlichten de driebeukige overwelfde binnenruimte, heden ingedeeld door een zuilenrij van drie ronde zuilen op geprofileerde sokkel en een toegevoegde muur. Van het oorspronkelijk interieur resten nog enkel twee gotische schouwen (16de eeuw ?) op de bovenverdieping. Zijtrapgevels.

Aansluitend schoolgebouw naar ontwerp van Charles Van Rysselberghe in een enigszins aangepaste neostijl, opgetrokken uit gele baksteen verrijkt met hardsteen, boven een plint van Doornikse breuksteen (van oudere kern met behouden overwelfde kelders). Vrij symmetrisch opgebouwde voorgevel met drie bouwlagen van drie traveeën met horizontale, afgelijnde centrale travee geflankeerd door getrapte dakvensters, doch links met aansluitende, hoger opgebouwde vierkante toren met ingesnoerde naaldspits, gebouwd boven het Werregarenstraatje. Horizontaal gelede gevel met cordon en speklagen, gemarkeerde middentravee met kleine loggia, rechthoekige progressief smaller wordende bovenvensters met verdiepte borstwering, verrijkt met reliëfplaten met putti en banderollen met tekst verwijzend naar de didactische functie van het gebouw.