Het laatgotische hoekhuis met de Karmelietenstraat (voorheen de Onze-Lieve-Vrouwstraat) in traditionele bak- en zandsteenbouw, omvat twee bouwlagen onder zadeldak met pannen en de nok dwars op de straat. De gevel langs de Plotersgracht is drie traveeën breed en wordt bekroond met een trapgevel van 7 trappen met topstuk, alle afgedekt met natuursteen. De geschiedenis van het pand klimt op tot de 16de eeuw.

De gevel van de gelijkvloerse verdieping is grotendeels uitgevoerd in zandsteen voor de plint, de penanten tussen de deur en de beide vensters. Links van de deur werd een smal muurdeel in baksteen met zandstenen lijst en negblokken. De deur zelf heeft een bovenlicht waarboven een zandstenen tussendorpel met middenstijl. De inkom en beide venster zijn rechthoekig onder een zandstenen latei met daarboven een ontlastingsboog met steense rollaag in baksteen, gemetst in halfsteens verband en versierd met zandstenen hoek- en sluitstenen. Daarboven kraagt de bovenverdieping licht uit op drie rondbogen met consoles. Boven de consoles zijn er links en rechts van de gevel hoekkettingen in zandsteen. De vensters van de eerste verdieping worden onder en boven door zandstenen waterlijsten afgelijnd en hebben zandstenen penanten tussen de vensters. Links en rechts van de gevel hebben de vensters een zandstenen omlijsting met negblokken. Boven de waterlijst die de vensters aflijnen is er per travee opnieuw een ontlastingsboog met rollaag zoals op de gelijkvloerse verdieping. Het bolkozijn van de derde bouwlaag met omlijsting, middenstijl en negblokken in zandsteen is gevat tussen gevelbrede zandstenen waterlijsten. Erboven opnieuw een steense bakstenen ontlastingsboog met hoek en sluitsteen in zandsteen. Een klein venster helemaal in de top is omlijst in natuursteen met negblokken onder een kleine ontlastingsboog, wederom met hoek en sluitstenen in natuursteen.

De zijgevel bestaat uit een laatgotisch en een nieuw gedeelte. Een overkragende bovenverdieping op drie rondbogen op consoles karakteriseert het oude deel van de zijgevel. Onder de linkse rondboog een venster met houten kozijn zoals aan de voorzijde. De middelste travee is blind, de rechtse travee bevat een klein venster in natuurstenen lijst onder eenzelfde ontlastingsboog. Op de bovenverdieping zijn er nog sporen van een rechthoekig venster met zandstenen negblokken. Links daarvan, geprangd tussen de neggen en de hoekketting is er een rondboogvormige nis met Onze-Lieve-Vrouwbeeldje.

Twee later aangebouwde traveeën werden naar ontwerp van Monique Stoop (1980) vervangen door een nieuwbouwinvulling in postmodernistische stijl. Daarbij verlengt de architecte het dak van de bestaande woning met inbegrip van de nok en de eenvoudige houten kroonlijst. Flankerend aan de historische zijgevel spring het gevelvlak van aan de basis tot aan de kroonlijst een meter in en vormt zo een klein portaal met in het midden een hemelwaterafvoer in vezelcement. Een metalen hek en dito poort schermt het portaal af. Rechts daarvan op de begane grond een muur in baksteenmetselwerk met een U-vormige doorbreking waarachter een plantenbak. Daarboven op de eerste verdieping een houten erker gekarakteriseerd door de verticale beplanking waarin drie kleine vierkante vensters met een houten raam. Aan de rechterzijde grenst een smalle muurstrook in baksteen aan de belendende tuin. Door in de nieuwbouw een centraal trappenhuis te realiseren slaagt de architect er in om de ruimte in het oude woongedeelte open te trekken ten behoeve van een polyvalente ruimte met zitput op de begane grond, een functionele leefruimte op de eerste verdieping en een slaapkamer onder het dak. In het nieuwe gedeelte, aansluitend op de centrale hal creëert zij het woongedeelte waarin onder meer sanitaire ruimtes en keuken ingepast worden.

De huidige indeling is niet gekend.