De stadswoning betreft een dwarshuis van twee bouwlagen afgedekt met een zadeldak (pannen), en gaat terug tot de eerste helft van de 17de eeuw. De voorgevel is een bakstenen trapgevel – gebouwd ter vervanging van een oorspronkelijk houten gevel - van vier traveeën en twee bouwlagen in bak- en zandsteenbouw met kruisvensters, bogen, horizontale lijsten en dekstenen.

Op de begane grond zijn de drie rechtertraveeën in de tweede helft van de 19de eeuw verbouwd tot houten winkelpui met centrale deur. De pui is overspannen met een bogenrij voorzien van verdiepte velden. De verdieping is over de gehele breedte opengewerkt met vier gekoppelde kruisvensters afgelijnd door waterlijsten. Op verscheidene plaatsen zijn nog de duimen van de buitenluiken zichtbaar. De vier vensters worden bekroond door zandstenen bogen met blinde boogvelden.

De geveltop heeft twee rechthoekige zolderopeningen met afgeschuinde kanten met rondbogen en eveneens blinde boogvelden. De lateien worden ondersteund door geprofileerde consoles. In de top zelf bevindt zich een kleine rechthoekige zolderopening (vermoedelijk oorspronkelijk voor de hijsbalk).

De achtergevel is een puntgevel. De oorspronkelijke inwendige indeling van het huis is gewijzigd. Het bezit wel nog drie langsgerichte kelders met tongewelven. Toegang tot de kelder werd vroeger verzekerd langs een natuurstenen trap in de westhoek aan de straatzijde.