Voormalig "Hotel Van Branteghem" of "Hotel Hamelinck", genaamd naar de bankier Rochus Hamelinck, die de grote herberg voorheen genaamd "de Tanghe" en van de 16de eeuw af vermeld als het "Roosencranscken", afkocht van de schuldeisers van weduwe Van Branteghem en die in 1739 een bouwaanvraag indiende waarbij het huis omgevormd werd tot een herenwoning. Ook zogenaamd Hotel d'Elhougne naar staatsminister en stafhouder van de balie Francois d'Elhougne die in 1840 zijn intrek nam in het herenhuis, of zogenaamd Hotel De Cock, naar diens kleinzoon.

Enkelhuis van negen traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak (leien), uit 1739. Bepleisterde en witgeschilderde lijstgevel wat de structuur betreft aansluitend bij Lodewijk XIV-stijl: evenwichtig opgebouwde gevel waarvan de middenpartij van drie traveeën hoger opgetrokken is en voorzien van een klokvormige bekroning met gebogen fronton en oculus waarin Junoborstbeeld op een voetstuk geplaatst werd, midden rijkelijk versierde stucornamenten. De golvende lijn van de gevelbekroning en de ronde dakkapellen die de middenpartij flankeren kondigen reeds de rococo aan; de zware consoles die het hoofdgestel en de balkons dragen vertonen reeds een rocaillevorm. Hoge rechthoekige vensters met kwartholle dagkanten. Smeedijzeren balkonleuningen uit het tweede kwart van de 19de eeuw. Merkwaardige rondboogvormige koetspoort in hardstenen omlijsting met barokke inslag uit het vierde kwart van de 18de eeuw: geblokte en geprofileerde omlijsting met neuten en imposten, sluitsteen met zware vruchtenslingers, in voluten overgaande acanthusbladen en rechte kroonlijst.

Van het vermoedelijk 14de-eeuwse Roosencranscken rest de achterbouw: breed gebouw van twee bouwlagen onder sterk hellend zadeldak (leien); gedeeltelijk bepleisterde en geschilderde bakstenen zijpuntgevel met sporen van zandstenen vensteromlijstingen en -kruisen in dichtgemetselde muuropeningen; vijf blinde rondboognissen in de geveltop; achtergevel bekleed met kunstleien en met gewijzigde gevelindeling.