Zogenaamd Huis de Pelikaan (naar een nu verdwenen afbeelding van een pelikaan boven de deur,) van 1701, gebouwd door L. Bellemans, verder bewoond door de ongeschoeide karmelieten tot 1793, door de Fransen ingericht als kazerne tot 1810; aangekocht door conservator P. Van Huffel, museum en zetel van de Commissie voor Monumenten, in 1916 aangekocht door de stad en gerestaureerd naar ontwerp van architect F. Van Hove; heden opnieuw privé-bezit en ontoegankelijk voor het publiek.

Dubbelhuis van zeven traveeën met twee bouwlagen onder zadeldak (leien) met centraal dakvenster en recentere dakkapelletjes. Baksteenbouw met verwerking van zandsteen (Ledesteen bij restauratie vervangen door Franse kalksteen) boven een plint van Doornikse steen. Horizontaal belijnde gevel door waterlijsten, cordons en kroonlijst. Kruiskozijnen gevat in vlakke omlijsting, getralied op de begane grond; borstwering met afwisselend panelen en balustrades. Centrale, monumentale spiegelboogdeur in arduinen omlijsting: geblokte rechtstanden en voluten boven de neuten en in de zwikken, onder een gekorniste druiplijst met getralied bovenlicht tussen voluten, putti en festoenen; uitgewerkte houten deur. Hoger opgetrokken middentravee, afgelijnd met vleugelstukken en bekronend hoofdgestel met gedateerde fries en pseudo-fronton; schouder- en topstuk met siervazen.

Zijtrapgevels. Rechts aanbouw van drie traveeën onder zadeldak (mechanische pannen), in 1936 bijgebouwd in eenzelfde stijl; centraal dakvenster met bekronend driehoekig fronton.