Einde 16de eeuw stichtten de Jezuïeten een klooster en college op de gronden van het Hof van Hembyze. Reeds enkele decennia nadien is men genoodzaakt het complex te herbouwen en uit te breiden. De orde wordt afgeschaft onder Jozef II in 1773. Van dan af doet het college dienst als Raad van Vlaanderen, tribunaal, Bijzondere school der burgerlijke genie en gemeentelijke school. De laatgotische kerk uit 1606 wordt gesloopt rond 1800 voor het bouwen van de aula van de universiteit. Complex in renaissancistische en barokgetinte stijl geschikt rondom een rechthoekige binnenplaats. De verbindingsvleugel met de kerk bevindt zich heden achter de huizen nummer 5 en 7.

Barokgetinte straatgevel van twaalf traveeën met twee bouwlagen en een zadeldak (leien) met vier dakkapellen. Bepleisterd en voorzien van rechthoekige benedenvensters in de loop van de 19de eeuw, gedecapeerd en in oorspronkelijke staat hersteld in de eerste helft van de 20ste eeuw. 17de-eeuwse afwerking van de gevels: baksteen in combinatie met hardsteen voor deur en plint en zandsteen voor vensteromlijstingen en speklagen ter hoogte van dorpels en middenkalven. Steekboogvensters gevat in een vlakke omlijsting met oren op een voluut en bekroond met een gebogen druiplijst. Monumentale barokke rondboogpoort met vleugeldeur daterend van 1642: geblokte omlijsting van hardsteen geflankeerd door geringde Dorische zuilen die een entablement en een gebogen kroonlijst dragen; de uitgewerkte rondboognis (met recent beeld van de Maagd van Gent) geflankeerd door voluten met loofwerk is bekroond met een driehoekig fronton. De voorgevel is afgelijnd met een kroonlijst rustend op gesculpteerde consoles. Blinde zijpuntgevel met muurvlechtingen en doorlopende speklagen in de Paddenhoek.

Binnenplaats met drie grote vleugels vermoedelijk daterend van de eerste helft van de 17de eeuw (behalve de noordvleugel) en een klein paviljoen ten oosten. Galerij in ijzer en glas voor de bovenverdieping van noord en westvleugel. Gelijkaardig paviljoen op de binnenplaats. De tuingevel van de noordvleugel met negen traveeën en twee bouwlagen op een plint van Doornikse kalksteen zou dateren van 1664. Begane grond gemarkeerd door een rondboogarcade op geringde driekwartzuilen waarin getoogde vensters in een vlakke zandstenen omlijsting uitgespaard zijn. Bovenverdieping geritmeerd door pilasters en rondboogvensters die in de 19de eeuw verlaagd werden. De lokalen worden nog door de originele gedrukte stucgewelven overkluisd.

Westvleugel van negen traveeën en twee bouwlagen met zadeldak (leien). Bak- en zandsteenbouw op Doornikse plint, gemarkeerd door pilasters. Gelijkaardige vensters in geblokte omlijsting overspannen met waterlijsten.

Drie bouwlagen hoge renaissance-getinte zuidvleugel op plint van Doornikse kalksteen, geritmeerd door pilasters. Respectievelijk segmentboogvensters, rondboognissen en rechthoekige vensters in een vlakke omlijsting met oren op voluut en met overspannende kroonlijst. Eertijds bevond zich hier de bibliotheek verfraaid met een rijk uitgewerkte stucplafond.

De 19de-eeuwse bijbouw telt vijf traveeën gevat in rechthoekige nissen onder een schilddak (kunstleien). Getoogde vensters in aangepaste stijl. Gepland wordt om dit gebouwtje te verbouwen in de bak- en zandsteenstijl van de andere vleugels.

De voormalige verbindingsvleugel van het Jezuïetencollege met de kerk bevindt zich heden geïsoleerd achter de huizen nummer 5 en 7. Bak- en zandsteenbouw van zeven traveeën en drie bouwlagen in traditionele stijl. Horizontaal gemarkeerde lijstgevel door de waterlijsten en doorlopende dorpels op de eerste twee bouwlagen. Rechthoekige vensters omringd door beschilderde negblokken en overspannen met ontlastingsbogen.

Mobilair: grotendeels verdwenen voor klaslokalen.