De voormalige herberg "In Sint-Anthone" wordt voor het eerst vermeld in 1575 als hofstede met de heer van Drongen als eigenaar. Bij de verwoesting van het dorp in 1585 werd het in puin gelegd en pas in de loop van de 17de eeuw herbouwd. In de 17de eeuw zetelde de vierschaar in dit gebouw, toen ook reeds zogenaamd Sint-Anthone.

Het betreft een hoekhuisje van vier traveeën en één bouwlaag onder zadeldak met dakkapel, in kern opklimmend tot eind 17de - begin 18de eeuw. Het maakte oorspronkelijk deel uit van een langgestrekt complex van twaalf traveeën.

Het gebouw werd aangepast aan het begin van de 19de eeuw en heden gereconstrueerd. Het wordt gekenmerkt door een verankerde bak- en zandsteenbouw met een sokkel van Balegemse zandsteenblokken. Rechthoekige vensters, voormalige kruiskozijnen (ontlastingsbogen) met zandstenen negblokken. Hoekpenant versterkt met zandsteen. Zijgevel van twee traveeën. Op oude foto’s is te zien dat in de zijgevel twee ronde vensters ingebracht waren.

Voor de restauratie: behouden interieur met oude eiken balken, een laatgotische schouw, overwelfde kelder en opkamer.

Het geheel blijft een interessant voorbeeld van eenvoudige landelijke architectuur.

Voormalige herberg "In Sint-Anthone", voor het eerst vermeld in 1575 als hofstede, in de 17de eeuw zetelde de vierschaar in dit gebouw, toen ook reeds zogenaamd Sint-Anthone. Hoekhuisje van één bouwlaag onder zadeldak met dakkapel, in kern opklimmend tot eind 17de - begin 18de eeuw, aangepast begin 19de eeuw en thans gereconstrueerd. Verankerde bak- en zandsteenbouw van vier traveeën. Sokkel van Balegemse zandsteenblokken. Rechthoekige vensters, voormalige kruiskozijnen (ontlastingsbogen) met zandstenen negblokken. Hoekpenant versterkt met zandsteen. Zijgevel van twee traveeën.

Voor de restauratie: behouden interieur met oude eiken balken, een laatgotische schouw, overwelfde kelder en opkamer.