Parochiekerk Sint-Antonius met geplaveid en door muurtje afgesloten voorpleintje met calvarie volgens gedenksteen opgericht in 1943.

Eenvoudige neogotische kapel met een beuk van zes traveeën lang met recht afgesloten lager koor van drie traveeën. Een ingemetselde arduinen stichtingssteen achter het hoofdaltaar in de koormuur vermeldt het jaartal 1871 en de architect Alphonse Vossaert. Baksteenbouw op ruw gekapte arduinen plint in breuksteenverband. Steil leien zadeldak met dakruiter voor het koor. Enige van de straat zichtbare gevel, namelijk voorpuntgevel, gaat gedeeltelijk schuil achter een in het tweede kwart van de twintigste eeuw toegevoegd portaal met lessenaarsdak over de hele gevelbreedte. Langsgevels geritmeerd door met versneden steunberen verzwaarde lisenen. Gekoppelde lancetvensters omschreven door een ruim spitsboogvormig spaarveld. Drielicht van de voorgevel bestaande uit drie lancetvensters, herhaald in het koor.

Mobilair: classicerende barokke preekstoel en biechtstoel afkomstig van de gesloopte oude parochiekerk aan de Kerkstraat; voorts neogotische altaren en biechtstoel.