Voormalig bijgebouw namelijk pomphuis van het in 1964 gesloopte kasteel Van de Velde waarvan in het deels bewaarde bijhorende park ook de indrukwekkende kunstmatige grotten en fonteinen werden afgebroken. Zogenaamd het "waterkasteeltje" en vermoedelijk sinds de vergroting (1927) rusthuis horend bij het kasteel. Het plat dak deed dienst als waterreservoir en de benedenverdieping bevatte de pompinstallatie voor de fonteinen (deels bewaard).

Romantisch kasteeltje in neogotische stijl vooraan gelegen in het overblijfsel van het vroegere park van kasteel Van de Velde. Bakstenen gebouw van twee bouwlagen met plat dak, op min of meer rechthoekige plattegrond, vier traveeën breed en slechts één travee diep. Volgens kadastergegevens daterend van 1882 met uitbreidingen van 1927 uitgevoerd in dezelfde stijl.

Verankerde lijstgevels op ruwe, grijze breukstenen plint met verwerking van zandsteen voor de omlopende horizontale banden en cordons, de venster- en schietgatenomlijstingen. Tudorboogvormige muuropeningen met zandstenen neg- of hoekblokken, kopse bakstenen booglijst en veelal met bewaard houtwerk. Vensters soms gekoppeld tot een twee- of drielicht en met arduinen lekdrempels. Een aantal verdiepte borstweringen afgesloten door decoratieve, ijzeren leuningen.

Toepassing van allerhande torentjes ter markering van hoeken en traveeën en van schietgaten. Gevels afgelijnd door pseudo-kantelenrij. Links grote driekwartronde hoektoren: bovenste geleding op omlopende rondboogfries en onder achtzijdige spits (leien) met ijzeren bekroning. Rechts van de derde voorgeveltravee: smal driekwartrond torentje reikend tot gevelhoogte.

Blinde uiterst rechter voorgeveltravee met pseudo-bovenvenster: naar verluidt vroeger bekroond met torenspits. Linker zijgevel met deurtravee en links als toren uitgebouwd trappenhuis met drie geledingen. Bovenste verdieping overkragend op rondboogfries en onder steil schilddak (leien) voorzien van twee puntvormige dakvensters en een sierlijk nokijzer met windwijzer. Eenvoudig uitgevoerde achtergevel met midden rechthoekig uitbouwsel (1927) van twee verdiepingen met plat dak.

Voormalig jachtpaviljoen van het verdwenen kasteel Van de Velde gelegen in de tuin van Philippe Van de Veldehof nummer 13.

Rechthoekig gebouwtje van één verdieping en een bij drie traveeën met plat dak, volgens kadastergegevens daterend van 1882. Opgetrokken in neogotische stijl en met dezelfde bouwmaterialen als het zogenaamde waterkasteeltje: baksteenbouw op grijze natuurstenen sokkel met arduinen afschuining, zandstenen platte banden, hoekstenen en torenbekroningen. Gekanteelde voorgevel tussen schuingeplaatste hoeksteunberen onder polygonale hoektorentjes met gekanteelde bekroning. Centrale tudorboogvormige vleugeldeur tussen steunberen en onder getrapte bekroning met uitgespaarde lege spitsboognis voorzien van geprofileerde natuurstenen console. Voorts geflankeerd door smalle tudorboogvormige vensters, links met behouden traliewerk. Overhoekse baksteenfries onder de lekdrempels en de kantelenrij. De achtergevel vertoont een ruim, vierdelig, tudorboogvormig deurvenster met bewaard spitsboogvormig houtwerk. Gekanteelde en verankerde rechter zijgevel geritmeerd door steunberen waarvan een met behouden polygonaal torentje. Smalle gekoppelde tudorboogvensters per twee ingeschreven in ruime tudorboogvormige muurvelden. Links zijgevel met gewijzigde muuropeningen voorzien van metalen roedeverdeling.