Dit burgerhuis in eclectische stijl werd in 1909 ontworpen in opdracht van A. Marisael, die toen al in de Ondernemersstraat (heden Aannemersstraat) 127 in Sint-Amandsberg woonde. De plannen staan op naam van de architect Frans Todt. De opstand combineert Brugse traveeën ontleend aan de laat-gotiek, met het polychrome materiaalgebruik van de neo-Vlaamserenaissance en putti-reliëfs geïnspireerd op de barok.

Dit gedeelte van de Aannemersstraat wordt gedomineerd door middelhoge aaneengesloten rijwoningen met bepleisterde lijstgevels, veelal in neoclassicistische stijl. Nummer 179 past qua volumetrie goed in het straatbeeld, maar valt op door de onconventionele gevelopbouw en het polychrome materiaalgebruik.

De rijwoning telt twee ongelijke traveeën en drie bouwlagen onder een pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat. Het ontwerp van de lijstgevel maakt in vormentaal en materialiteit een duidelijk onderscheid tussen de begane grond en de bovenbouw, in overeenstemming met de indeling van het interieur. Gemarkeerd door de afgeronde puilijst, doet de gelijkvloerse bouwlaag met zijn grijze kalksilicaatsteenparement en plint uit hardsteen en roze breuksteen visueel dienst als sokkel. De bovenverdiepingen waarvan de verticaliteit wordt benadrukt door kolossale Brugse traveeën uit ivoorkleurige kalksilicaatsteen, hebben een parement uit rood baksteenmetselwerk doorspekt met parallelle banden van gesmoorde baksteen, en versierd met smeedijzeren sierankers. Al het metselwerk is uitgevoerd in kruisverband. De smalle linker travee met de inkom wordt als risaliet geaccentueerd. Op de begane grond flankeert de brede rechthoekige inkomdeur het laag ingeplante getoogde venster, beide omlijst door hardstenen negblokken en geprofileerde, getande dagkanten uit ivoorkleurige kalksilicaatsteen, met een hardstenen latei of aanzetstukken. Naast de inkomdeur is een smeedijzeren voetschraper ingewerkt. Op de bovenverdiepingen zijn de vensters met hardstenen dorpels gevat binnen korfboogvormige Brugse traveeën, waarvan de sterk geprofileerde dagkanten naar binnen toe vertrappen door middel van afgeronde vormstenen in ivoorkleurige kalksilicaatsteen. Bovenaan worden de traveeën afgelijnd door omlopende hardstenen waterlijsten. De borstweringen zijn versierd met bas-reliëfpanelen in imitatie-terracotta, waarvan de taferelen met putti de vier seizoenen verbeelden, Zomer en Lente in het bovenste, Winter en Herfst in het onderste register. In het gevelontwerp waren hier wapenschilden met banderollen voorzien. Een houten kroonlijst waarvan de boordplank versierd is met liermotieven, steunend op langgerekte modillons, vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de vleugeldeur met paneelwerk en de vensters is integraal bewaard, beide met kleine roeden en gekleurd reliëfglas in het bovenlicht. Het betreft enkele of dubbele T-ramen op de begane grond en tweede verdieping, en guillotineramen op de bel-etage, gelijkvloers voorzien van een rolluik.

Zoals de gevelopbouw reeds laat vermoeden, gaf de ontwerper de woning volgens de bouwplannen een onconventionele enkelhuisindeling mee. De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, waarvan de begane grond is uitgewerkt als (pseudo-)souterrain. De linkerzijde van de woning wordt op de gelijkvloerse verdieping ingenomen door een doorgang die de inkomhal met tochtportaal verbindt met de achterliggende koer. Deze doorgang wordt achteraan geflankeerd door een statige bordestrap. De rechterzijde situeert zich drie treden lager, en omvat de eetpaats aan de straatzijde die in verbinding staat met de keuken daarachter. In een smallere lage aanbouw achter de keuken zijn de bijkeuken, het toilet en een bergruimte ondergebracht. Van de bovenverdiepingen is geen planmateriaal beschikbaar, maar vermoedelijk nemen de salons de bel-etage in, en de slaapkamers de tweede verdieping. Verder is de woning deels onderkelderd.